GÜNÜMÜZDE TROÇKİZM - ESKİ FİKİRLER, YENİ ÇIKMAZLAR - 1

Günümüz Troçkizmi - Kimin Çıkarlarına Hizmet Ediyor?

Rusça dan Çeviri Vyacheslav SEMYONOV

Önceki sayfa
I. TROÇKİZM'İN MARKSİZM OLARAK SATILMASI İÇİN ESKİ BİR HİLE

Uruguay Komünist Partisi Merkez Komitesinin Birinci Sekreteri Rodney Arismendi, Troçki'yi, çok boyutlu devrimci ve tarihsel deneyimini “sürekli devrim” teorisine zorla uyumlamaya çalışan, entrikalı kombinasyonlara düşkün biri olarak nitelendirdi. R. Arismendi, Lenin, Revolution and Latin America, Mos­ cow, 1975, p. 55 (in Russian).

Troçkinin modern takipçileri de ayni şeyi yapıyorlar.

Modern Troçkistler, karşı-devrimci ve özellikle de “sürekli devrim” teorisinin anti-sosyalist özünü methederek, aslında sadece Sovyetler Birliği'ne değil, tüm dünya sosyalist sistemine karşı çıkıyorlar.

Dostoyevsky'nin "şeytanlar" adlı romanında, bir fikri icat eden ve daha sonra ona uygun olarak yaşayan bir karakter var. Troçkistlerin onlarca yıldır yaptıkları budur; Troçki'nin tek tek ülkelerde sosyalizmin inşa edilmesinin imkansız olduğunu anlatan masallarını tekrar ediyorlar. Fikirlerinin gerçeğe aykırı olması gerçeğinden utanmıyorlar. Sosyalist ülkeler tarafından elde edilen başarılar arttıkça, Troçkistler bu ülkelerin başardıklarını çarpıtma ve küçümseme çabalarında daha da ısrarcı oluyorlar.

Gerçek sosyalizmi reddetmeleri, eski “dünya proleter devrimi” fikrine dayanıyor. Troçkist teorisyenlerin yorumladığı gibi, bu devrim “dünya burjuvazisi” ile “dünya” arenasında “dünya proletaryası” arasında belirsiz bir “süresiz çatışma” halidir. “Dünya proleter devrimi, ne ulusal devrimlerin bir toplamı, ne de bir ülkenin birbiri ardına kapitalizminden kurtulması, ya da tüm ülkelerde gerçekleşen tek bir eylem değildir. Burjuvazi ve proletarya arasında uzun bir tarihsel dönem boyunca süren bir çatışmadır. Proletaryanın iktidara geldiği SSCB'de bile devrim sona ermedi. Orada sadece başladı,” diyor Dördüncü Enternasyonal'in Yeniden İnşa Komitesi üyeleri.  Verite, juin, 1980, No. 592, s. 106.

Troçkistler bu pozisyondan yola çıkarak iki sonuç çıkarıyorlar.

Birincisi, sosyalist devrimin zafer kazandığı bir ülkenin işçi sınıfı sosyalizmi inşa etmeye başlayabilir, ama “deforme olmuş bir işçi devleti” yaratmaya mahkumdur. Troçkistler sosyalizmin inşa edildiği ülkeleri sosyalist olarak tanımayı reddediyorlar. ABD Troçkistlerinin liderlerinden George Foster, “Sovyet işçi devleti bizim açımızdan yozlaşmış bir işçi devletidir” diyor. Workers' Vanguard, January 30, 1981, No. 273, p. 5.

İkincisi, “bir işçi devleti” olarak ortaya çıkan Sovyetler Birliği'nin, sosyalizmin temellerini atmaya başladıktan sonra “süngülerdeki devrimi başka ülkelere” taşıma görevini sürdürmeyince “deforme oldu”ğuna inanan Troçki'nin aksine, onun modern takipçileri “deforme olmamış işçi devletleri” nin varlığını bile mümkün görmüyorlar.  Julio Posadas “ işçi devletleri deforme olmuş işçi devletleri olarak kuruluyor” diye yazıyor. J. Posadas, L'eurocotnmunisme, la revolution socialiste ve la inşaat mondiale du socialisme, Paris, 1977,

Başka bir deyişle, Troçkist ideologlar açısından sosyalizm, günümüzde var olan bir şey değil, bugün ele alınmasını gerektirme uygun bir konu olmayan, uzak bir geleceğin sorunudur.

Troçkizm dünya devrimini bir başlangıcı olan ama sonu olmayan, ya da sadece sonsuz uzak bir gelecekte mümkün olan bir tür “sınırsız devrim” olarak tasvir ediyor. Bunu yaparken Troçkizm, proleter olmayan katmanların belirli bir kesiminin, ya da  tekelci devlet kapitalizmine karşı olan  ancak  sadece kapitalizmi devirmek değil, aynı zamanda sömürüsüz yeni bir medeniyet yaratmakta işçi sınıfının işçi kitlelerini yönetme ve dünya tarihsel misyonunu yerine getirme yeteneğine sahip olduğundan şüphe duyanların ideolojik sözcü rolünü ortaya atıyor. Bu katmanlar, sosyalist devrimin , proletarya ya olduğu kadar  kendileri  için de düşman olan büyük işletmelerin egemenliğine son verildiği sadece ilk bölümünden memnundurlar. Bununla birlikte, sosyalist devrimin gerçekleştirilmesi uğruna “ikinci bölüm”e (sosyalizmin inşasına) derinden karşıdırlar.

Troçkizm, insanlığın kapitalizmden sosyalizme geçişine ilişkin Marksist-Leninist yasaları reddederek kaçınılmaz olarak gerçek sosyalizme iftira etme seviyesine alçaldı. Troçkistler, gerçek sosyalizmin inşasında kolektif deneyimin önemini sorgulayarak, işçi kitlelerini devrimci mücadelenin tek tek ülkelerde başarılı olamayacağını ve dolayısıyla anlamsız olduğunu düşündürmeye çalışıyorlar.

Gerçek sosyalizm mi yoksa “geçiş toplumu” mu? Gerçek sosyalizmin var olma hakkını inkar eden modern Troçkizm, sosyalist toplumu ısrarla kapitalizmle sosyalizm arasında geçiş yapan bir toplumla eşitlemeye çalışır. Troçkist “kuramcı” Ernest Mandel, “kapitalizm ve sosyalizm arasında geçiş aşamasındaki bir toplum” diye yazıyor. New Lett Review, No. 108, March-April 1978, p. 34.

Diğer Troçkist ideologlar tarafından da benzer bir tutum izlendi: “İşçi devleti, kapitalizmin  ve sosyalizmin yönlerini birleştiren bir geçiş sürecidir, ”diyordu.  Red Flag, February 12, 1982, No. 320, p. 2.

Troçkistler için bu yönler, emtia-para ilişkileri, herkesin yeteneklerine göre çalıştığı ve çalışmalarına göre ücretlendirildiği dağıtım ilkesinin kullanılması ve iki sınıfın ve sosyalist devletin varlığıdır. "bu yönler," diyor Ernest Mandel,  "sosyo-ekonomik ve politik yapılarında kaçınılmaz olarak “deformasyonların” ortaya çıkması için ön koşullar yaratan “işçi devletleri” nin “geçişci” doğasına işaret ediyor ". E. Mandel, La ctise 1974-1978. Les faites (leur interpre tation marxiste), Paris, 1978, s. 163.

Bu Troçkist argümanlardan, komünist oluşumun iki aşamada ortaya çıkıp geliştiği ortaya çıkar: bir geçiş dönemi (sosyalizm) ve tam komünizm.

Komünist oluşumun ortaya çıkışında bu iki dönemin tanımlanması, Marksizm-Leninizm'e ve SSCB ile diğer sosyalist ülkelerin gelişme sürecine açıkça aykırıdır.

Devlet ve Devrim adlı kitabının taslaklarında Lenin, Marx'ın ve Engels'in devletin nasıl yok olacağı konusundaki görüşlerini özetledi. Lenin şöyle yazıyordu:

“Böylece,

(I) doğum sancısı

(II) komünist toplumun ilk aşaması

(III) komünist toplumun en üst aşaması ”Lenin, Coll Works, Cilt. 33, s. 185 (Rusça).

“Doğum sancısı” - bu, kapitalizmden sosyalizme, birincisinin ikincisine dönüştüğü dönemdir. Geçiş döneminin toplumu henüz sosyalist bir dönem değildir, çünkü Lenin'in “kapitalizmin ve sosyalizmin unsurları, parçacıkları, parçaları” dediği şeye sahiptir. Lenin, Coll. Works, Vol. 27, s. 335

Bununla birlikte,  Sosyalizm, Lenin'in deyişiyle, “kapitalistlerin yardımı olmadan çalışmayı, sıkı bir muhasebe ile toplumsallaştırılmış emeği, örgütlü öncü tarafından kontrol ve denetimi, sosyalleşmeyi destekleyen komünist oluşumun gelişiminde yeni bir aşamadır; emek ve ücretlerinin ölçüsü ona göre düzeltilmesi gerekir.” Lenin, Coll. Works, Vol. 30, s. 284.

Lenin ayrıca sosyalizm ve komünizm arasında bir ayrım yaptı. Şöyle diyordu; " ..Sosyalizm ve komünizm arasındaki bilimsel fark açıktır. Genellikle sosyalizm olarak adlandırılan, Marx tarafından komünist toplumun 'ilk' veya aşağı aşaması olarak adlandırılır. Üretim araçları ortak mülkiyete dönüştüğü sürece, bunun tam komünizm olmadığını unutmamak şartıyla, burada 'komünizm' kelimesi de geçerlidir. “Cilt. 25, sayfa 475-476. 

Gelişiminin ilk aşamasında Lenin, komünizmin hâlâ yasaların ve devletin emek ve tüketimin dağıtımını düzenlemesini gerektirdiğini vurguladı. Leninin “Çalışmayanlar yemek yemiyecekler”i zaten gerçekleştirildi; diğer sosyalist ilke, 'Eşit miktarda emek için eşit miktarda ürün' de zaten gerçekleştirilmiştir. Ancak bu henüz komünizm değildir [Vurgu eklenmiştir] ve  bu eşit olmayan kişilere, eşit olmayan (gerçekten eşit olmayan) emek için, eşit miktarda ürün  veren 'burjuva yasasını' henüz ortadan kaldırmamaktadır. .. ”agy, s. 472.

Lenin, sosyalizm altında emtia para ilişkilerinin kapsamlı bir şekilde kullanılması gerektiğine özellikle dikkat çekti. “ . ..doğrudan proleter devletin emriyle...Komünist hatlarda devlet üretimini ve ürünlerin devlet dağıtımını organize etmenin imkansız olduğunu açıkladı. ” Age., Cilt no. 33, s. 58.

Troçkistlerin gerçek sosyalizmi geçiş dönemi ile eşitleme girişimleri, sosyalizmi komünist oluşumun dışına yerleştirme ve böylece onu tarihten “çıkarma” niyetlerini açıkça ortaya koyuyor.

Bununla birlikte, tarihsel deneyim, sosyalizmin üzerinden “atlamanın” veya komünizmin gelişiminde bir aşama olarak "(üstünden) geçmenin" imkansız olduğunu göstermektedir. Sosyalist aşama vazgeçilmezdir çünkü toplumun yeni, daha yüksek bir aşamaya geçmesini sağlayan ön koşulları yaratır. Sosyalizm, kendi temelleri üzerinde gelişmeden önce, yani komünizme aşamalı geçişi için gerekli koşulların yaratıldığı ekonomik, sosyo-politik ve manevi olgunluğa ulaşmadan önce bir dizi aşamadan geçmelidir. Sosyalizmin temellerinin oluşturulması ve pekiştirilmesi süreci, kaçınılmaz olarak farklı ülkelerdeki farklı ulusal özellikler ile belirgindir. Bununla birlikte, bu farklılıklar azalmaz, aksine, gerçek bir sosyalist toplumun inşasının ve faaliyetlerinin temelini oluşturan genel düzenliliklerin önemini vurgular.

Troçkist iddiaların aksine, gerçek sosyalizm şekilsiz bir “geçiş toplumu” değildir. Komünist oluşumun en sonunda ortaya çıktığı karmaşık süreçte, onu diğer aşamalardan ayıran kendine özgün özellikleri vardır. Gerçek sosyalizmi bu oluşumun sürecinde belirli bir aşama olarak reddederek, Troçkistler, tarihin doğal seyrini yapay olarak yavaşlatma arzusu gösterirler. Bu konum  mücadele beklentilerini oldukça karmaşık ve uzun süren bir geçiş dönemine yerleştirdiği için, tarihsel bir karamsarlıkla ona ihanet ederler. Kasıtlı olarak ya da değil, gerçek sosyalizmin diğer benzer eleştirmenleri, kitleleri “gelişmiş” kapitalizme yönlendirerek devrimci dönüşüm sağlama çabasından objektif olarak uzaklaştırırlar. Bu dikkat dağıtıcılığının sadece kapitalizmin eline (çıkarına) oynadığı oldukça açıktır. Provokasyonların stratejisi. Sosyalizm mücadelesi için kendi yapıcı bir programını ortaya koyamayan Troçkistler, bugün toplumun devrimci dönüşüm sürecini aktif olarak engelliyorlar. Dahası, daha önce yapılan devrimler hakkında martaval hikayeler yayıyorlar. Ve bir ülke ne kadar başarılı olmuşsa, sosyalizmin temellerini atma konusundaki güveni o kadar artmışsa, Troçkistlerin o ülkeye yönelik saldırıları da o kadar yaygın olur.

Devam

TROÇKİZM  - ESKİ FİKİRLER, YENİ ÇIKMAZLAR - 2

Çeviri; E.A
30 Mayıs 2020