İlhak nedir? Donbass ve diğer bölgelerde referandum

25 Eylül 2022

Giriş

8 yıllık iç savaşa karşı olduğu gibi Donbass'ta ve diğer bölgelerde yapılan referanduma karşı yaklaşım ve tutum, kaçınılmaz olarak burjuva liberaller, Kautskyciler, şovenistler (hem Batılı hem de Rusya) ile Marksist Leninistler arasındaki farkı ortaya çıkaracaktır. Bu nedenle, kavramların ve bunların Marksist-Leninist bağlamlarının tanımlanması zorunludur. Bu temelde okuyucu kendi fikrini şekillendirebilir ve tutumuna karar verebilir. Okuyucunun, benim yorumlarımı dikkate alması gerekmez. Bu sadece Lenin'in tanımlarına ve duruşuna dayanan bir kılavuzdur. Okuyucu bu kılavuz temelinde kendi yorumlarını belirler ve kendi yorumlarıyla karşılaştırır.

Marksizmin Diyalektiği, verili herhangi bir konuya bir bütünlük içinde yaklaşımı gerektirir- Ulus, kendi kaderini tayin hakkı-ayrılma, katılma ve ilhaklar- bu doğrudan ilgili tüm konuların incelenmesi gerekir.

Konunun özü “ulus” kavramına kadar gitmektedir. “Ulus”un ne anlama geldiğini net bir şekilde anlamak ve “ulus” ve “ulus devlet” sorununu birbirinden ayırmak gerekir. Bu farkı anlamamak, ezen, emperyalist, Neo-Nazi bir “ulus-devlet” için “kendi kaderini tayin hakkını” savunma saçmalığında olduğu gibi, kendi hükümeti tarafından ezilen ve katledilen bir “ulus için kendi kaderini tayin hakkını” reddetmek anlamına gelecektir.

Kendi kaderini tayin hakkı sadece ayrılma hakkı değil, aynı zamanda bir “ulus” oluşturan belirli bir bölgenin halkının iradesine dayalı olarak katılma-birleşme hakkıdır. Marksist Leninistler acısından “ulus” kavramı ortak etnisite veya din ile tanımlanmaz. Çoğu revizyonist ve burjuva liberal, burjuvazinin çıkarlarına hizmet etmek için Leninizm maskesi arkasında bunu gizlerler. Bunlar Ukrayna'da “statüko”yu bu şekilde teşvik ediyorlar ve “ulus” ve “ulus devlet” kavramlarını bilinçli olarak karıştırıyorlar. Bu, onları, Donbass'ın ezilen halkının kendi kaderini tayin hakkını reddederek, ancak onu ezen için teşvik ederek Marksizm Leninizm’e ihanete götürür.

Aynı yaklaşımdan hareketle, “ulus devlet”in daha önce var olan “siyasi ve ekonomik ilhakını” savunmak için “ilhak”ın anlamını karıştırmaya, çarpıtmaya ve birleşme hakkını “ilhak” olarak sunmaya çalışmaları kaçınılmazdır. “İlhak” safsataları ve tahrifleriyle Batı anlatısını burjuva terimler bağlamında takip edeceklerdir.

Marksist-Leninist “ilhak” kavramını özetleyelim ve her konuya Lenin'den devam edelim.
 

“İlhak, ulusların zorla dahil edilmesidir; ilhak edilmiş bölge halkına yönelik gasp ve şiddettir.”

Buradaki ilk soru, “ulus”un yıllarca zorla mı tutulduğu, yoksa ezen “ulus devlet”inden ayrılma hakkına-kendi kaderini tayin hakkına sahip olup olmadığıdır.

İkinci soru, katılma-birleşme haklarını mı uyguluyorlar, yoksa zorla mı ilhak ediliyorlar. Birleşme koşullarının bilinçli olarak oluşturulup oluşturulmadığı kişilerin tercihidir. Ütopya ve laflar değil, somut pratik “insanların koşullarının iyileştirilmesine” yardımcı olur. Bu bölge halkları Ukrayna tarafından zorla ilhak edilmek veya Rusya ile birleşmek – bu iki seçimi yapmak ile karşı karşıyalar. Kitlelerin yaptığı seçim parlamento dışı kitle seferberliği ile referandumla halkın iradesine bırakılmasıdır.

Ulus nedir – ulus ve ulus devlet arasındaki fark

Bolşevikler açısından ulusun ne anlama geldiğini anlamak önemlidir. Stalin bunu kısaca açıklar;
 

"Ulus" Kavramı

 

Rus Marksistleri uzun zamandır kendi ulus teorilerine sahip oldular. Bu teoriye göre ulus, dört temel özelliğin ortaklığı temelinde oluşan, tarihsel olarak oluşturulmuş, istikrarlı bir halk topluluğudur:

 

ortak dil,

 

ortak bir bölge,

 

ortak bir ekonomik yaşam ve

 

ulusal kültürün ortak özgün özelliklerinde kendini gösteren ortak bir psikolojik yapı.

 

Bu teori, bildiğimiz gibi, Partimizde genel kabul gördü.

 

Bu teoriyi yetersiz gördüğünüz mektuplarınızdan anlaşılıyor. Bu nedenle, bir ulusun dört özelliğinin beşincisiyle, yani bir ulusun kendi ayrı "ulusal devletine" sahip olmasıyla tamamlanmasını öneriyorsunuz. Bu beşinci özellik olmadan bir ulusun olmadığını ve olamayacağını düşünüyorsunuz.

 

"Ulus" kavramının yeni, beşinci özelliğiyle birlikte önerdiğiniz şemanın son derece yanlış olduğunu ve ne siyasi ne teorik ne de pratik olarak haklı çıkarılamayacağını düşünüyorum.

 

Sizin formülünüze göre, yalnızca bu tür uluslar, kendi devletleri olan uluslar olarak diğerlerinden ayrı olarak tanınmalıdır, oysa bağımsız devletleri olmayan tüm ezilen uluslar ulus kategorisinden çıkarılmalıdır… “(1)

Kolayca görülebileceği gibi, revizyonistlerin (Stalinist maskeli birkaçı bile) “Donbass halkı bir ulus oluşturmaz, etnik olarak Rusça konuşan Ukraynalıdır” iddiasının aksine, “ulus” tanımlaması temelinde bunlar bir ulus oluştururlar- (Larin'in yazılarına ve Stalin tarafından teyit edilen 1927 istatistiklerine, göre bunlar Ruslardır, bunu hesaba katmıyoruz bile).

Donbass halkı bir “ulusun” dört özelliğinin hepsine sahiptir; ortak bir dil, ortak bir toprak, ortak bir ekonomik yaşam ve ortak bir psikolojik yapı- özellikle Nazi karşıtı ideolojik yapı.

Bu olgudan yola çıkarsak, ulaşacağımız sonuçlar aksini iddia edenlerden kaçınılmaz olarak farklı olacaktır. Bu, Bolşevikler ve diğerleri arasındaki ideolojik bir seçimdir.

Kendi kaderini tayin hakkı ile birleşme-ilhak arasındaki diyalektik bağlantı!

Lenin, çeşitli yazılarında, birleşme-ilhakın, kendi kaderini tayin hakkı ile bağlantılı olarak ele alınmadan analiz edilemeyeceğini açıkça belirtir. Şöyle açıklıyor;
 

“Kendi kaderini tayin etme bağlamında görülmedikçe “ilhak” kavramının doğru bir tanımı olamaz.” (2)

Lenin, statükodan yana olan ve dolayısıyla “ilhak-birleşme”ye karşı çıkanlarla, kendi kaderini tayin hakkını – ister katılım ister ayrılma olsun – tanıyanlar arasındaki farkı açıkça tanımlar;
 

“ilhak nedir!  Açıkça, ilhakları protesto etmek, ya ulusların kendi kaderini tayin hakkının tanınmasını, ya da protestonun statükoyu savunan ve devrimci şiddet dahil her türlü şiddete karşı çıkan pasifist bir ifadeye dayandığını ima eder. Böyle bir ifade kökten yanlıştır ve Marksizm ile bağdaşmaz.” (3)

  Halkın iradesi dışında zorla (sınırları içinde) alıkoyma ve ilhak durumunda ise Lenin’in belirttiği gibi;
 

“Bunu gündeme getirdiğimizde açıkladık. Çünkü “ilhaklara karşı bir protesto, Kendi Kaderini Tayin Hakkının tanınmasından başka bir şey değildir”. İlhak kavramı genellikle şunları içerir: (1) Güç kullanımı kavramı (zorla birleştirme); (2) başka bir ulusun baskısı (“yabancı” bölgelerin birleşmesi vb.) ve bazen (3) statükonun ihlali kavramı. Bunu tezlerde belirtmiştik ve bu herhangi bir eleştiriyle karşılaşmadı.

 

Sosyal-demokratlar genel olarak güç kullanımına karşı olabilir mi diye sorulabilir? Belli ki olamaz. Bu, ilhaklara güç kullanımı olduğu için değil, başka bir nedenle karşı olduğumuz anlamına gelir.  Sosyal-Demokratlar statükodan yana olamazlar. Ancak, eğilip bükülebilirsiniz, ilhak bir ulusun kendi kaderini tayin hakkının ihlalidir, nüfusun iradesine aykırı olarak devlet sınırlarının kurulmasıdır. ”

 

İlhaklara karşı olmak, kendi kaderini tayin hakkından yana olmak demektir.“ Belirli bir devletin sınırları içinde herhangi bir ulusun zorla tutulmasına karşı olmak … ulusların kendi kaderini tayin hakkını savunmakla aynı şeydir.” (4) 

Ukrayna örneğinde, Donbass yıllardır Ukrayna sınırları içinde zorla alıkoyma ile karşı karşıya ve buna karşı mücadele ediyor. Revizyonistler ve burjuva liberaller, statükodan yana olanlar sadece “zorla alıkoyma” için değil, bu halkın “kendi kaderini tayin hakkına” da karşıdırlar. Bunlar bu revizyonist yaklaşımlarını “Ukrayna anavatanın savunması” ve “bu ulus-devletin kendi kaderini tayin hakkı” derecesine kadar götürüyorlar. 

Ukrayna'daki savaş, emperyalist vekalet bir savaştır. Lenin, bu durumda, ulus-devlet için ne “vatan savunması” ne de “kendi kaderini tayin hakkı”nın uygulanamayacağını açıkça belirtmektedir. Ukrayna, emperyalist vekil olmanın yanı sıra,  Donbass'ı, halkının iradesine karşı elinde tutuyor ve böylece bölgeyi zorla ilhak etmiş oluyor. Verilen iç savaşı, Donbass halkının isyanını görmezden gelen ve reddeden, ancak yine de “ilhak”a karşı vaaz veren revizyonistler, aslında ilhakçılar kategorisine giriyor. Lenin bunu açıkça belirtiyor;
 

Emperyalist bir savaşta “ana vatan savunmasını” reddediyoruz. Bu, Partimizin Merkez Komitesi Manifestosu'nda ve Bern kararlarında olabildiğince açık bir şekilde söylenmektedir…  İlhak edilmiş bölgelerin isyanını desteklemeyi reddederek, nesnel olarak ilhakçı oluyoruz. Proletaryanın bugün, özellikle “emperyalizm çağı”, yani doğmakta olan toplumsal devrim çağında ilhak edilmiş bölgelerdeki herhangi bir isyanı güçlü bir şekilde destekleyeceği donemdir. ... kendi kaderini tayin hakkının “tanınması” ile ilhaklara “karşı protesto” arasında “siyasi ya da ekonomik”, hatta mantıksal hiçbir fark yoktur. ” (4)

Yaygın olarak dile getirilen bir başka iddia da bu bölgelerin ilhakının! (siz bunu zorla değil referandumla olduğu için birleşme olarak okuyun) savaşı yükselteceğidir. Lenin'in bu argümana yanıtı çarpıcı biçimde önemlidir;

 

“İlhaklar hangi savaşların tehlikesini artırıyor?  Emperyalist savaşlar değil, çünkü başka sebepleri var: Mevcut emperyalist savaştaki başlıca çelişkiler kuşkusuz Almanya ile İngiltere ve Almanya ile Rusya arasındakilerdir.  Bu antagonizmaların ilhaklarla hiçbir ilgisi yoktur.  Artan şey, ulusal savaşların ve ulusal isyanların tehlikesidir.” (4)

Bu bağlamda Lenin, revizyonistleri eleştirirken şunları da açıklıyor; 
 

"Kievsky, burada, dar kafalıların ilhakı (yani, halklarının iradesine karşı yabancı toprakların edinilmesi, yani kendi kaderini tayin hakkının ihlali), finans kapitalin daha geniş bir ekonomik alana "yayılması" (genişlemesi) olarak görmesi gerçeğiyle muhtemelen yanlış yola sapmıştı.

Fakat teorik problemlere dar görüşlü kavramlarla yaklaşılmamalıdır.

 

Bir ülkenin büyük finans sermayesi her zaman politik olarak bağımsız başka bir ülkedeki rakiplerini satın alabilir ve bunu sürekli olarak yapar. Ekonomik olarak, bu tamamen başarılabilir. Ekonomik “ilhak”, siyasi ilhak olmaksızın tamamen “başarılabilir” ve yaygın olarak uygulanmaktadır…  Ulusal kendi kaderini tayin, siyasi bağımsızlık anlamına gelir.  Emperyalizm bu tür bir bağımsızlığı ihlal etmeye çalışır, çünkü siyasi ilhak genellikle ekonomik ilhakı daha kolay, daha ucuz, daha uygun ve daha az zahmetli kılar- tıpkı emperyalizmin demokrasinin yerine genel olarak oligarşiyi geçirmeye çalışması gibi . ” (5)

Ayrılma ve birleşme hakkı

Daha önce de belirttiğimiz gibi, kendi kaderini tayin hakkı hem ayrılma hakkını hem de birleşme hakkını içerir. Ayrılma veya birleşme kararı halkın hakkıdır. Lenin, bunu yanlış anlaşılması zor bir şekilde belirtiyor;
 

“İlhaklardan vazgeçmek, her ulusun ayrı ayrı mı yoksa başkalarıyla birlikte mi yaşamak istediğini özgürce belirlemesine izin vermektir … İlhaklarla ilgili olarak, cevabımız ulusların kendi kararlarını vermekte özgür olmaları gerektiğidir. ” (6)

Ayrılma hakkı durumunda olduğu gibi, birleşme hakkının reddi, ilhakın savunulmasıyla eş anlamlıdır, çünkü her ikisi de ezen ulus-devletin sınırları içinde kalmaya zorlanan bir ulusun statükosunu destekler.
 

“Mazlum uluslara ayrılma hakkını reddetmek, ilhakla eşdeğer bir inkârdır… Ayrılma hakkına karşı olmak, ilhaklardan yana olmaktır.”  (7)

Lenin bu konuda farklı yaklaşımlardan örnekler veriyor;
 

İlhaklar için mi, Karşı mı?

 

A. _ (CD'nin sağında) ve B. (CD). Alman kapitalistleri ve onların soyguncu reisi Wilhelm tarafından ilhak edilmesi söz konusuysa, biz buna karşıyız. İngilizler tarafından karşı değiliz, çünkü onlar “bizim” Müttefiklerimizdir.  Çar tarafından ezilen halkları zorla Rusya sınırları içinde tutan kapitalistlerimiz tarafından lehteysek; buna ilhak demiyoruz.

 

C.  (SD ve SR).  İlhaklara karşı, ancak yine de kapitalist hükümetten bile ilhaklardan vazgeçme vaadi güvence altına almanın mümkün olacağını umuyoruz.

 

D.  (“Bolşevikler”). İlhaklara karşı. Kapitalist hükümetlerin ilhaklardan vazgeçmeye yönelik tüm vaatleri, düpedüz sahtekarlıktır.  Bunu ifşa etmenin tek bir yöntemi vardır, o da kendi kapitalistleri tarafından ezilen halkların kurtuluşunu talep etmektir. ” (8)

Lenin, Bolşevik tavrı daha da ileri açıklıyor;
 

“Vicdani ve açık sözlü bir ilhak karşıtı politika, ezilen ulusların sosyalistlerinin ve demokratlarının, tüm propaganda ve ajitasyonlarında, kendi ulusu tarafından ezilen (veya onun tarafından zorla tutulan) ulusların özgürce ayrılmasını tutarlı ve kayıtsız şartsız savunmayan ezen ulusların sosyalistlerini alçaklar olarak kınaması gerekir.””  (9)

ilhak nedir?

Önceki bölümlerden okuyucu, ilhakın ne olduğu konusunda zaten bir anlayışa ulaşmış olabilir. Ancak, Leninist maskenin arkasına gizlenmiş burjuva liberal argümanları çürütmek ve bu nedenle daha iyi anlamak için Lenin'den birkaç paragraf daha alıntılamak önemlidir.
 

“İlhaklardan ve bunlara karşı mücadeleden bahsedenler, ilhakın ne olduğu konusunda çoğunlukla kafa yormazlar ya da düşünmezler. Açıktır ki, ilhak her “yabancı” toprak ele geçirilmesinde doğru “kelime” olmayacaktır, çünkü genel olarak sosyalistler, uluslar arasındaki sınırların kaldırılmasını, onların birbirine yaklaşmasını ve bütünleşmesini ve daha büyük devletlerin kurulmasını tercih eder.

Açıktır ki, statükonun her bozulması ilhak olarak tanımlanamaz, çünkü bu son derece gerici ve tarih biliminin temel kavramlarıyla alay konusu olur.

Açıktır ki, ilhak, silah zoruyla her türlü entegrasyon için geçerli değildir, çünkü sosyalistler, nüfusun çoğunluğunun çıkarları ve insanlığın ilerlemesi için şiddeti reddedemezler.
 

İlhak, yalnızca o bölgenin nüfusunun iradesine karşı bir bölgenin ele geçirilmesine (elde tutulmasına) açıkça uygulanabilir ve uygulanmalıdır.  Başka bir deyişle, ilhak kavramı, ulusların kendi kaderini tayin hakkı kavramına ayrılmaz bir şekilde bağlıdır.” (10)

Lenin'in aşağıdaki açıklaması, konunun Marksist Leninist yaklaşımını net bir şekilde tanımlayan, neyin ilhak olarak kabul edilip edilmediğini anlamak için hayati önem taşımaktadır;
 

“İlhak, farklı ulusal özelliklere sahip herhangi bir ülkenin entegrasyonudur; bir ulusun, dilfarklı olup olmadığına bakılmaksızın, kendisini başka bir halk gibi hissediyorsa, kendi iradesi dışında herhangi bir entegrasyonudur. ” (11)

Donbass’ın Ukrayna Ulus-devleti tarafından zorla alıkonulması durumunda, birleşme "ilhak" olarak adlandırılamaz, çünkü ne Rusya'dan farklı ulusal özelliklere sahiptir,  ne kendilerini "Ruslardan başka bir halk" olarak hissetmiyorlar, ne de birleşme Donbass halkının iradesine karşı yapılıyor.(Son notla ilgili olarak, elbette, ayrılma hakkından ayrılma hakkının birleşmeye dönüştüğü koşulların yaratılmasında oynanan siyasetin türü konusunda çekinceler olabilir - ancak, ne olursa olsun, bu  “ ilhak” olarak değil, bir birleşme olarak görülebilir.)

Burjuva şovenist İlhakçı

Burada yine konu “zorla alıkoyma- ilhak” ile “birleşme-ilhak” ile ilgilidir. Bir tarafın şovenistleri ve revizyonistleri, bir ulusu sınırları içinde zorla tutan mevcut durumu genellikle göz ardı eder ve “birleşme-ilhak’a odaklanır.  Eski ya da mevcut statükoyu savunarak kendi burjuvazilerine ya da yanlarında oldukları emperyalist bloğa işte böyle hizmet ederler. 
 

“Kendi İzvestia'nız bir kargaşaya girdi ve ilhaklar ve tazminatlar olmadan barış yerine   statükoyu korumayı teklif ediyor. Bizim “ilhaksız" barış anlayışımız farklı … İlhaksız ve tazminatsız bir barış anlaşması, kendi ilhaklarınızdan vazgeçmedikçe yapılamaz.” (12)

“Kendi kaderini tayin hakkını” hiçe sayan revizyonistler, ezen, emperyalist vekil “ulus devlet” hakkını savunmaya kadar olmasa da “statüko”yu savunurlar. Böyle bir duruş, temel bilgilere sahip bir Marksist Leninist için anlaşılmaz bir yaklaşımdır. Lenin'in işaret ettiği gibi;
 

“Gerçekler gerçeklerdir ve gerçek şu ki resmi ve dikkatle hazırlanmış kararlarda ilhakın tanımını veren sadece bizim Partimizdi. İlhak, yabancı bir halkı zorla belirli bir devletin sınırları içinde tutmak anlamına gelir.  Rusça okuyup anlayan hiç kimse bunu anlayamamazlık edemez. “Hiçbir ilhak” statükoya eşdeğer değildir.” (13)

O zamanın ve şimdinin revizyonistleri, argümanlarıyla çelişkilere düşmek konusunda çok farklı değiller. Lenin buna güzel bir örnek verir; 
 

“İlhakın bu savaşta sadece toprak ele geçirme olarak yorumlanamayacağını gösterdiniz. Başka bir deyişle, kendinizi ve daha geçen gün ilhak teriminin yalnızca mevcut savaşta ele geçirilen topraklara uygulanabileceğini gururlu bir cehaletle ilan eden Petrograd Sovyeti'nin İzvestia'sını yalanladınız. Ama İrlanda ve Cezayir'in bu savaşın patlak vermesinden on yıllar ve yüzyıllar önce ilhak edildiğini kim bilmez?

 

İlhak meselesi, yalanlar ağına dolanmış Narodnikler ve Menşevikler için iyi bir mihenk taşıdır.  Onlar da en az Plekhanov, Henderson, Schieidemann ve şürekâsı kadar karışık; birbirlerinden yalnızca sözde ayırt edilebilirler, çünkü eylemler söz konusu olduğunda hepsi birbirine benzer- bunlar sosyalizme (sosyalizm acısından) ölüdür.” (14)

Lenin'i okurken, Ukrayna'daki bu konuda diğer ulus-devletlerde “zorla alıkonma-ilhak” durumuna bir söz bile edilmezken, halkın özgür iradesini temsil eden bir referandum uygulamasıyla birleşmeye “ilhak” demek açıkça ikiyüzlülüktür.

Referandum bir ilhak mı yoksa katılım birleşmesi mi?

Lenin, “ilhak” kavramını hem zorla “tutulan” hem de zorla “bütünleşme-ilhak” anlamında açıklar; 
 

“Son birkaç on yılda nüfusu, topraklarınınbaşka bir devlete entegrasyonundan veya devletteki statüsünden memnuniyetsizliğini ifade eden herhangi bir bölge, bu memnuniyetsizliğin yazılarda, bu topraklardaki ulusal hareketten kaynaklanan devlet ve diplomatik eylemlerde, ulusal sürtüşmelerde, çatışmalarda, kargaşalarda, toplantılar, meclisler, belediye meclisleri ve benzeri kurumlar kararlarda ifade edilip edilmediğine bakılmaksızın, ilhak edilmiş sayılır.  (15)

Benzer şekilde başka bir yazıda;
 

Herhangi bir ulus, belirli bir devletin sınırları içinde zorla tutuluyorsa, dile getirdiği arzusuna rağmen, en küçük bir baskıya maruz kalmaksızın, devletin varlığının biçimlerine özgür oyla karar verme hakkı tanınmazsa, böyle bir birleşme ilhaktır, yani el koyma ve şiddettir.”” (16)

Açıkça görülebileceği gibi, Lenin’in zorla tutulan ilhak konusundaki tüm açıklamaları, özellikle son sekiz yıldır ayrılma yönünde savaştıkları için Donbass bölgesi için geçerlidir – (Donbass’ın devrimin erken döneminde Kherson, Odessa, Kharkiv, Dinyeper ve Nikolayev dahil olmak üzere, ayrı bir Sovyetler olmak istedikleri gerçeğine de burada dikkat çekelim).

Böyle bir referandum ister ayrılma ister birleşme amaçlı olsun, kendi kaderini tayin hakkının uygulanmasıdır. Burjuva liberallerini ve şovenist devletleri eleştiren Lenin; 
 

İlhaklarla ilgili olarak cevabımız, “ulusların” kendi kararlarını vermekte özgür olmaları gerektiğidir. 

Bu nedenle, Konferans, kapitalistlerin boş vaatlerine karşı halkı uyarırken, sözde ilhaklardan vazgeçme ile fiilen ilhaklardan vazgeçme arasında açık bir ayrım yapılması gerektiğini , ... (bu ulusların) bağımsız devletler olmak veya başka bir devletin parçası olmak isteyip istemediklerini serbestçe oylama yoluyla belirleme hakkının derhal verilmesi gerektiğini açıkladı. " (17) 

Referandum yoluyla birinden ayrılma ve/veya diğerine entegrasyon ilhak olarak değerlendirilemez.  Bu Halkın özgür iradesinin yansımasıdır. 

Sonuç

Geçmişle karşılaştırıldığında, Marx, Engels, Lenin ve Stalin'in tüm yazılarının yaygın olarak bulunduğu ve herkes tarafından erişilebilir olduğu bir çağda yaşıyoruz. Bununla birlikte, bir yanda okuma tembelliği ve burjuva liberal (bazı durumlarda anti-komünist) kitap ve makalelere güvenmek, kaçınılmaz olarak “sol”u Batılı burjuva anlatılarının ve tanımlarının kuyrukçuluğuna dönüştürdü. Lenin, “Eğer bir komünist, çok ciddi ve sıkı bir çalışma yapmadan, eleştirel bir şekilde incelemesi gereken gerçekleri anlamadan, elde ettiği hazır sonuçlardan dolayı komünizmiyle övünmeyi kafasına koymuşsa” diyordu, “çok acınası bir komünist olur. Böyle bir yüzeysellik kesinlikle ölümcül olacaktır. Eğer Çok az şey bildiğimi biliyorsam, daha fazlasını öğrenmeye çalışacağım; ama bir adam komünist olduğunu ve hiçbir şeyi tam olarak bilmesine gerek olmadığını söylerse, asla komünist olamaz...”  (18)

Marksist Leninist solun, ne yazık ki bazıları tepeye kadar ulaşan parti ve örgüt teorisyenlerine kadar, tutumu öyle bir haldeki, her şeyi zaten bildiklerini ve “birincil kaynağı” incelemek zorunda olmadıklarını   düşünüyorlar, ama sonuçta verili konular ve kavramlar üzerine burjuva korosunda yer alan şarkıcılardan biri oluyorlar. Tıpkı “rejim” kavramında olduğu gibi (ki bu sadece Batı'ya karşı olanlar için kullanılıyor- bu tür kavramların sayısını artırabilirsiniz), ilhak kavramı da aynı bağlamda kullanılıyor.

Bolşevikler, ilhak tanımında çok net oldukları gibi, “ulus” ve “ulus devlet” tanımlarında da çok netler; “Nüfusu, topraklarının başka bir devlete entegrasyonundan veya mevcut devletteki statüsünden memnuniyetsizliğini ifade eden herhangi bir toprak, ilhak edilmiş sayılır”. Bu tanımı anlamakta gerçekten bir zorluk var mı? “Bağımsız devlet olmak veya başka bir devletin parçası olmak isteyip istemediklerini serbest oylama ile belirleme hakkı” sözleri referandum değil midir?

O halde referandumu “ilhak” olarak sunmanın altında yatan sebep ne olabilir?  Emperyalist burjuvazinin hizmetindeki reformistlerin statükocu yaklaşımıdır. 
 

Emperyalizm, ilhak etme çabasıdır- Kautsky'nin tanımının siyasi kısmı budur. Doğru, ama çok eksik, çünkü politik olarak emperyalizm, genel olarak şiddete ve gericiliğe yönelik bir çabadır.

 

Kautsky'nin tanımı yalnızca yanlış ve Marksist olmayan olmakla kalmaz…. Meselenin özü, Kautsky’nin emperyalizmin politikasını ekonomisinden koparması, ilhaklardan mali sermayenin "tercih ettiği" bir politika olarak bahsetmesi ve kapitalizmin son aşamasının en derin çelişkilerini, derinliklerini ortaya koymak yerine ona başka bir burjuva politikasıyla karşı çıkmasıdır; sonuç, Marksizm yerine burjuva reformizmidir . (19)

 İlhak tanımına, Lenin'in açıkça ifade ettiği gibi, zorla tutulan ilhakı unutmadan baktığımızda; 
 

kendi kaderini tayin etme, tam ulusal kurtuluş, tam bağımsızlık, ilhaka karşı mücadele ile aynıdır ve sosyalistler -sosyalist olmaktan vazgeçmeden- bu tür bir mücadeleyi, herhangi bir biçimde, bir ayaklanmaya ya da savaşa kadar reddedemezler.

 

Emperyalist savaşı, ona "anavatanın savunması" kavramını uygulayarak, yani onu demokratik bir savaş olarak sunarak süslemek, işçileri aldatmak ve gerici burjuvazinin yanında yer almaktır.  (20)

Neo-Nazi, emperyalist vekil Ukrayna rejimi için “kendi kaderini tayin hakkı” çığlığı, referandumun bir “ilhak” olduğunu iddia etmeleri, onları gerici burjuvazinin safına iten tam da budur.  Her “ulus” kendi kararlarını vermekte özgür olmalı” ve “serbest oylama ile karar verme hakkına” sahip olmalıdır,- sonucu beğensek de beğenmesek de. Bu özgül durumda halkın Ukrayna ulus devletine karşı 8 yıllık mücadelesi zaten onların iradesinin nerede olduğunu gösteriyor. Bu referanduma bir “ilhak” demenin, burjuva ve onların öznellikleriyle karışık uşaklığından, ya da Marksist-Leninist bilgi eksikliğinden başka bir teorik zemini yoktur.

Erdoğan A

25 Eylül 2022

Notlar

(1) Stalin, Ulusal Sorun ve Leninizm

(2) Lenin, Marksizmin Bir Karikatürü ve Emperyalist Ekonomizm

(3) Lenin, Sosyalist Devrim ve Ulusların Kendi Kaderini Tayin Hakkı

(4) Lenin, İlhak Nedir?

(5) Lenin, Marksizm ve Emperyalist Ekonomizmin Bir Karikatürü- Ekonomik Analiz Nedir?

(6) Lenin, RSDLP(B.) Yedinci (Nisan) Tüm Rusya Konferansı

(7) Lenin- Finlandiya ve Rusya

(8) Lenin, Rusya'da Siyasi Partiler ve Proletaryanın Görevleri

(9) Lenin- Üç Ağaçlık Bir Ormanda Kaybolmak

(10) Lenin, RSDLP Merkez Komitesi Önerisinin İlk Varyantı 0

(11) Lenin, Tüm Rusya İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyetleri Konferansı Bolşevik Delegeler Toplantısında Rapor

(12) Lenin, İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyetleri Birinci Tüm Rusya Kongresi

(13) Lenin, Kafa karışıklığı- ilhaklar hakkında daha fazlası

(14) Lenin, Gözde Bir Küf

(15) Lenin, Barış Müzakereleri için Ana hat Programı

(16) Lenin, Barış Kararnamesi

(17) Lenin, RSDLP(B.) Yedinci (Nisan) Tüm Rusya Konferansı

(18) Lenin, Gençlik Birliklerinin Görevleri

(19) Lenin, Emperyalizm, Kapitalizmin En Yüksek Aşaması

(20) Lenin, Marksizmin Bir Karikatürü ve Emperyalist Ekonomizm