İhanetin Yolu
Alex Bittleman
Hain Troçki
PDF olarak tamamını indir
Bölüm 2
Tüm dürüst işçiler ve samimi ilericiler şunu söyleyecektir: Proletaryanın diktatörlüğü sağolsunki Sovyetler Birliği'ni alaşağı etmenin, kapitalizmi yeniden inşa etmenin ve Sovyet Birliğinin topraklarını Alman faşizmine ve Japon askeri faşistlerine satmanın "normal anayasal yolları" yok. Troçki, Hearst ve Hitler bu “normal yolları” özlemeye devam edecekler. İlericiler ve gerçekten demokratik insanlık, yeni Stalinist Anayasada öngörülen Sovyetler Birliği'nde proletaryanın diktatörlüğü, sosyalizmi inşa etmede etkili olduğunu ve dünya çapında barış ve demokrasi için güçlü bir kale yaratmayı kanıtlanmış olan bu gerçeği, tam anlamıyla alkışlayacaktır.
PDF olarak tamamını indir
Bölüm 2
İhanetin Yolu
Bazıları, Troçki, Zinoviev, Piatakov ve şürekası. "Eski Bolşevikler" dir diyor. Rus devriminin "babaları" oldukları iddia ediliyor. Bu sahte temelden kalkarak soruyorlar: Sovyet sisteminin bu “kurucularının” ona ihanet etmeleri ve bu amaç için sosyalizmin en kötü düşmanlarına katılmaları nasıl mümkün olabilir?
Böyle soruları samimi olarak soranlar, açıktırki bu karşı-devrimci haydutların uzun bir geçmişi olduğunu ve onların faşizmin müttefiklerine dönüşmelerinin ani veya bir gecede oluşan bir olay olmadığını bilmiyorlar. Uzun bir süre bu yönde hareket ediyorlardı.
Devlet Savcısı Vyshinsky, yaptığı özet konuşmasında bunu açıkça belirtti:
"Geriye doğru hareket eden hareketli bir film gibi, bu mahkeme hafızamızı çağırdı ve bize Troçkistlerin tarihi yolunun ve en son bu son geçişe hazırlanmak için otuz yıldan fazla zaman harcayan Troçkizmin, faşizmin fırtına birlikleri haline gelişinin tüm temel aşamalarını gösterdi. "
Troçkizmin bu tarihi yolu, bir düzenbazlık ve ihanet yolu, Lenine ve Bolşevizme karşı bir mücadele yoluydu. Bu nedenle Lenin'in hain olarak damgaladığı Troçki'yi ve onun ajanlarını "Eski Bolşevikler" olarak bahsetmek, gülünç olmaktan daha kötü.
Bu "Troçkizmin tarihsel yolunun" sadece bir kaç örneği: neredeyse 33 yıl önce 1904 yılında Troçki, "tarihi yoluna" başladı. "Politik Görevlerimiz" başlıklı dört broşür yayımladı. Bu broşürlerde Troçki, Bolşevizme meydan okudu. Bolşevik'lerin Lenin tarafından ana hatları çizilen ve Bolşevikler tarafından kabul edilen çarlık ve kapitalizme karşı zafer yolunu kınadı ve karaladı. Lenin’e, partinin “gerici kanadının lideri” olarak saldırma utanmazlığını gösterdi.
1904 ile 1911 yılları arasında, Lenin ve Stalin gelecekteki - çar ve kapitalizme karşı zafere önderlik eden Bolşevikleri eğitimle meşgullerdi; sömürücülere karşı günlük mücadelede işçi sınıfını ve ittifaklarını örgütlemekle meşguldüler. Böylece Bolşevik Parti'yi kurdular.
Troçki ne yapıyordu? Lenin, Stalin ve Bolşeviklere karşı savaşıyorlardı ve proleter zaferinin yolunu kapatmak için her türlü oportunist ve kapitalist uşaklarının birleşimi olan örgütler kuruyorlardı.
1911-12'de Troçki, daha sonrasının, "Trotsky-Zinoviev Blok" un prototipi olan meşhur "August Blok" u düzenledi. "August Blok" un ana amacı Lenin ve Bolşevik politikalarıyla savaşmaktı. Ve bu "August Blok" un oluşumuna katılanlar kimlerdi? Emek hareketi içindeki kapitalizmin ajanları olan Menşevikler, Bolşevik Partisinin saflarından atılanlar.
Lenin'in yazılarını inceleyin; "hain" Troçki’nin maskesini indirmek ve ona karşı mücadele etmek için ne kadar zaman ve enerji harcadığını göreceksiniz. Yirmi yıl önce Lenin, işçileri Troçki'ye karşı şu sözlerle uyarmayı gerekli buldu:
“Genç kuşak işçiler, kiminle uğraştığını iyi bilmelidir.”
Troçkist ihanet yolunun bu gerçeklerini hatırlatarak Devlet Savcısı Vyshinsky soruyor:
“Troçkistlerin Stalin’in bir zamanlar dediği gibi, en sonunda dejenerasyon ve Thermidorian (Fransız karşı devrimci) politikasının bir yuvası haline dönüştürülmüş olmaları bir tesadüfmüdür? Devrimden sonra partinin kademelelerine yolunu yapan, Troçki nin, yanlış hesaplar yapması ve menşeviklerin karşı devrimci duruşlarını benimsemesi ve devletin sınırları dışına, Sovyetlerin sınırları dışına atılması tesadüfmüdür?
Şimdiye kadar, okuyucu bu soruyu kendisi cevaplayacak konumda olmalıdır.
Ve Vyshinsky'nin yaptığı gibi, doğru bir şekilde cevaplamalı.
"Bu bir tesadüf değil çünkü Ekim Devrimi'nden önce Troçki ve arkadaşları, Stalin'e ve Lenine karşı savaştıkları gibi, Stalin ve Lenin'in Partisi'ne karşı savaştılar.
Utanç verici bir sona geldiler çünkü bu rolü yıllarca takip ettiler, kapitalizmin övgülerini söyleyip durdular, ve sosyalist inşanın başarısına ve sosyalizmin zaferine inançlarından yoksun kaldılar.
“Bu yüzden sonuç olarak, kapitalizmin yeniden inşasının programını geliştirmeye geldiler. Bu yüzden anavatana ihanet edip onu satma yolunda ilerlediler.”
Troçki, Sovyetler Birliği'ndeki sosyalizmin olasılığına asla inanmadı. Köylülüğün baskın olduğu ve köylülüğün sosyalist devrimi destekleyecek şekilde kazanılamayacağı eski Rusya gibi geri kalmış bir tarım ülkesinde sosyalizmin imkansız olduğu iddiaları, her zaman ve tüm yazılarında bulunabilir. Troçkizmin temeli budur.
Böylesine görüşlerle, Troçki nin çok ihtiyaç duyulan krediyi elde etmek için 1922 yılında Sovyetler Birliği'nin sınai tesislerini özel sermayeye ipotek etme teklif ini önermesi hiçte şaşırtıcı değildi. Aslında, Troçki bu sorun üzerine oldukça özgürce teorileşti. Sovyet ekonomisinin “kapitalist ekonomiyle gittikçe daha fazla kaynaşıyor” olduğunu, vev Sovyetler Birliği'nin “her zaman dünya ekonomisinin kontrolünde olacağını” ilan etti.
Troçkizm'in izlediği "tarihi yolunun" bu olaylarını hatırlatarak ", Vyshinsky Stalinin vermiş olduğu cevabı hatırlattı:
Stalin, "Kapitalist kontrol, siyasal kontrol demektir. Ülkemizin siyasi bağımsızlığının yıkılışı ve ülkemizin yasalarının uluslararası kapitalist ekonominin çıkarlarına ve zevklerine uyarlanması anlamına gelir." dedi.
Troçki bunu (kapitalist kontrolü) kabul etmeye istekliydi. Stalin değil. Bolshevikler değil. Stalin o zamanlar bunu açıkça ortaya koydu. Dedi ki:
“Eğer gerçek bir kapitalist kontrol meselesiyse, böyle bir kontrolün var olmadığını ve proletaryamız hayatta olduğu sürece ve diktatörlüğümüz olduğu sürece burada asla var olamayacağını beyan etmeliyim. "
Bazı '' akıllı" yazarlar, Stalin ile Troçki arasında, bireyler olarak, bir "iktidar mücadelesi" inşa etmeye çalışırken, yaratıcılıklarını boşa harcıyorlar. Durum hiç te bu değil. Stalin in sosyalizmin inşasına önderlik ettiği, onun günlük rehberliği altında Sovyet Birliğinde sosyalizm zafer kazandığı için, Troçkistler’in komplocu dilini kullanarak, "onu ortadan kaldırmak" için, Troçki, Stalin'e dil uzatıyor ve "ona karşı", Stalin'e karşı terör eylemleri örgütlüyor. "
Yine de, eğer bazı insanların konuyu iki kişi arasındaki mücadele olarak bakarak daha kolay anlamalarına yardımcı olacaksa, tamam, hadi bir an için kabul edelim. Ve bunu yaptıktan sonra, şunu sormalıyız:
O zaman bu kişiler ne için savaşıyorlar? İktidarı ne için istiyorlar ve iktidarla ne yapmayı öneriyorlar? Bu adil bir soru. Ve cevap vermeye çalıştığında, nereye ulaşırsın? Bir süre önce neredeysek, tam olarak oraya.
Bir kez daha, bu savaşın Stalin önderliğindeki, Sovyetler Birliği'ne ve sosyalist sisteme karşı, Troçki'nin önderliğinde bir grup karşı devrimci nin ve faşizmin müttefikleri arasında bir savaş olduğunu keşfedeceksiniz. “Troçki'nin Stalin'e karşı savaştığını” gene buluyorsunuz, çünkü Troçki, Sovyetler Birliği'nde Stalin'in karşı çıktığı, Troçki ve “Troçkizme karşı mücadelesinde her zaman ”karşı çıktığı kapitalizmin restorasyonunu istiyor.
Evet, bazı insanlar; "ama Troçki ve Troçkistler Sosyalistler" diyor. Buna cevap "Hayır" dır. Onlar sosyalist değil. Doğru olan, onların kendileri kendilerinin Sosyalist olduğunu söyledikleri. İyi de Hitler de bunu söylüyor. Onun Faşist partisi kendisini "Ulusal Alman Sosyalist İşçi Partisi" olarak nitelendiriyor. Bu neyi kanıtlar?
Rus devrimi (ve yalnızca Rusların değil), gerçekte sosyalizmin en azılı düşmanı olan insanların kendilerini sosyalist olarak nasıl adlandırdıklarını gösteren birçok örneği vardır.
Sosyalist devrimi alt-etmek ve Rusya'yı parçalamak için, Beyaz Muhafız generalleri ve dış müdahalecilere katılanlar “Sosyalist Devrimciler” di. Ukrayna ve Kafkasyada sosyalist devrimi yok edip kendi emperyalist iktidarlarını kurmaları için Kaiser Almanya sına ve İngiltere ye çağrıda bulunan Menşevikler vardı. Troçki ve Troçkistler aynı yolu takip ediyorlar.
Bir kez daha bu son ihanet zincirinin aniden ortaya çıkmadığını akılda tutmak gerekir. Bu Troçkizmin tarihi (çizgisinin) yolunun doruk noktasıdır.
Zaten, on yıl dan fazla zaman önce - on yıl - Troçki Zinovyev bileşimi, Sovyet hukuku ile cezalandırılacak suçlar olan, Sovyet hükümetine karşı açık suçlara başvurmaya başlamışdı. Troçki, Zinoviev ve Kamenev, başkanlığındaki sözde "Yeni Muhalefet" ve Ocak ayında yargılanan sanıklar, Piatakov, Radek, Serebriakov, Muralov, Sokolnikov, Drobnis ve Boguslavsky'nin de katıldığı bu grup, Sovyet hükümetine karşı mücadele yolunu sokağa indirdiler. Gösteriler düzenlemeye ve kitleleri savaşa dahil etmeye çalıştılar. Ve başarısız olmaları onların suçu değildi. Kitleler onlara karşıydı.
O zamanlar Sovyet hükümetinin sosyalizmin inşasında bir takım güçlüklerle karşılaştığı hatırlanmalı. Troçki-Zinovyev bloğu, Sovyet hükümetine bir darbe vurmak için bu zorluklardan yararlanmaya çalıştı. 1932'de, Sovyet hükümeti, bu zorlukların üstesinden gelmek için mücadele ediyordu. Belirli zorluklarla karşı karşıya kaldıklarında Troçki-Zinovyev bloğu yine iş başındaydı ve yine Sovyet hükümeti ve sosyalist sistemle savaşmak için zorluklar bekliyor ve onları istismar ediyorlardı.
Devlet Savcısı Vyshinsky, bu suçluların “sosyalist geçmişini” çok ikna edici bir şekilde özetledi. Dedi ki:
“Bazı kafalarda - sosyalizm için savaşan bu insanlar şimdi nasıl bu korkunç suçlarla suçlanabilirler sorusu ortaya çıkabilir? Belki de bu insanlar, geçmiş sosyalist devrimci Bolşevik pratiklerinin özü gereği suçlanamayacakları bir şeyle suçlanıyorlar.?
"Bu soruya cevap vereyim. Biz bu beyleri sosyalizmin hainleri olmakla suçluyoruz. Biz bu suçlamayı sadece (bu suçlamanın konusu olan) işlenen suç la değil, çöküşün tarihinin bu Troçkist, Zinovyevist birleşik bloğun un bir devamı olan, sözde "paralel merkezin" örgütlenmesinden çok önce başladığını söyleyerek hareket ediyoruz.
"Organik bağlantı burada, elimizde. Tarihi bağlantı burada, elimizde. 1926 platformundan, Sovyet karşıtı sokak gösterilerinden, yasa dışı matbaalardan ve o zaman da kabul ettikleri, Beyaz Muhafız subaylarıyla olan birlikleri, yıkıcı çalışmaları, casusluk ları, terörleri ve vatana ihanet- 1932'den 1936'ya kadar bir adımdır. Ve bu adımı attılar. "
Onlar bu adımı attılar ve faşizmin müttefikleri, Sovyetler Birliğinin yenilgisi için Hitler'in Almanya'sı ve askeri-faşist Japonya ile; komplocular, çeteler, bölücü işbirlikçiler, teröristler, suikastçılar ve yıkıcılar haline geldiler.
Bazıları hala, Troçki'nin suikaste ve bireysel teröre Sovyet hükümetine karşı mücadelenin bir “yöntemi” olarak başladıysa, buna aniden ve son dakikada başlamıştır iddiasını muhafaza ediyor. Ama bu da doğru değil. Vyshinsky, mahkemede, Troçki Muhalefet Bülteninden, Ekim 1934 tarihli, 36 ve 37 numaralı makalelerden alıntı yaptı;
"Stalinist bürokrasinin Partinin ya da Sovyet Kongresi'nin yardımıyla kaldırılabileceğini düşünmek çocukça olur. İktidardaki kliğin kaldırılması için herhangi bir normal anayasal yol kalmadı. Onlar iktidarı proleter öncüye vermeye zorlanabilirler ... sadece zor kullanarak. "
Troçkistlerin kendilerini “proleter öncü” olarak adlandırma utanmaz küstahlıkları bir yana, Kendilerini Sosyalist ve ayrıca Komünist olarak adlandırdılar. Önemli olan, Troçki nin kapitalizmi yeniden inşa edebilmesi için, zor ve şiddet kullanarak, Sovyet hükümetini, iktidarı Troçki’ye devretmeye zorlamak için yapılan açık çağrıdır, Stalin önderliğini ortadan kaldırmak için yapılan açık çağrıdır. Kirov cinayeti bu çağrının meyvesiydi. Ağustos ve Ocak mahkemelerinde ortaya çıkartılan terörist komplolar, Troçki'nin 1934’de zor ve şiddet kullanma çağrısının sonucu ve daha da geliştirilmesidir.
Troçki ile birlikte Hearst ve Lloyd George Sovyetler Birliği'nde, Sovyet hükümetini devirmek, kapitalizmi restore etmek ya da Sovyetler Birliği topraklarını Alman faşizmine ve askeri-faşist Japonya'ya satmak için "normal bir anayasal yol" olmadığı gerçeğinden hayıflanabilirler.
Tüm dürüst işçiler ve samimi ilericiler şunu söyleyecektir: Proletaryanın diktatörlüğü sağolsunki Sovyetler Birliği'ni alaşağı etmenin, kapitalizmi yeniden inşa etmenin ve Sovyet Birliğinin topraklarını Alman faşizmine ve Japon askeri faşistlerine satmanın "normal anayasal yolları" yok. Troçki, Hearst ve Hitler bu “normal yolları” özlemeye devam edecekler. İlericiler ve gerçekten demokratik insanlık, yeni Stalinist Anayasada öngörülen Sovyetler Birliği'nde proletaryanın diktatörlüğü, sosyalizmi inşa etmede etkili olduğunu ve dünya çapında barış ve demokrasi için güçlü bir kale yaratmayı kanıtlanmış olan bu gerçeği, tam anlamıyla alkışlayacaktır.
Hiç yorum yok