TROCKİZMİN TEMEL TEORİK YÖN BELİRLEMELERİ

Çinde Yükselen Devrimci Dalga ve Troçkinin Tasfiyeciliği -2
R. DOONPING
1930
PDF İndir

İlk sayfa
Önceki sayfa

TROCKİZMİN TEMEL TEORİK EĞİLİMLERİ

Bir bütün olarak, Troçki'nin hatalarının teorik kökü onun  hatalı "sürekli devrim" teorisidir. Köylülüğün devrimde oynayabileceği rolü küçümsemesi ve aynı zamanda proletaryanın köylülüğe önderlik etme gücüne inancından yoksun olması, eğer kitleler tarafından yeterince kabul edilirse, Troçki,devrimi yolundan çıkaran ve onun çukura atacak bir teori öne sürdü. Troçki ara aşamaların gerçek işlevini, geri kalmış  gerici bir siyasal iktidardan proletaryanın diktatörlüğüne köprü kuran sömürge ve yarı-sömürgelerdeki burjuva-demokratik diktatörlüğü anlamıyor. İşçilerin ve köylülerin Demokratik Diktatörlüğünden proletaryanın diktatörlüğüne "büyüme" olasılığını kavrayamıyor. Bu nedenle, ya burjuva demokratik devrimi muzaffer bir burjuva devrimi tarafından tamamlanır ya da mağlup edilmesi durumunda, burjuva demokratik devriminin  çözümü görevlerinin proleter devrimi beklemesi gerektiği teorisini öne sürüyor. Çin konusunda Troçki şunları söylüyor:

“Çin'deki burjuva devriminin görevlerinin gerçek çözümü ancak proletaryanın diktatörlüğü ile mümkündür.” Ancak böyle bir devrim burjuva aşamasında ayakta kalamaz. Bu sürekli bir devrime dönüşür, yani uluslararası sosyalist devrimin bir bağlantısı haline gelir ve kaderini paylaşır. ” (Militan, 28 Aralık 1929.)

Dolayısıyla, Troçki bir kalemde, Çin için Komünist Enternasyonal Programının doğru bir şekilde hesaba kattığı Çin’in proletarya diktatörlüğüne geçişten önce geçmek zorunda olduğu “hazırlık aşamalarını” siliyor ve böylece  Çin'de bir devrim anlayışını belirsiz bir geleceğe erteliyor. Mademki Çin henüz devrim için olgun değil: o zaman, Troçkiye göre, şu anda bir devrim görüşünden bahsetmek “maceraperestlik”tir. Dolayısıyla Troçki, Çin’in kendisini  Çin için Troçkist bir sosyal devrimin düğün gecesi için “hazırlayabileceği”, bir “Stolypin” dönemi icat etti! Ne mükemmel bir teori - baştan sona - bir iplik gibi dizilmiş! Ne yazık ki Troçki için, ama ne mutlu ki Çin için, "Chiang Kai-Shek'in Stolypin dönemi" bir gerçek değil, bir saçmalık olduğunu kanıtladı. Troçki'nin Çin devrimini yanlış yola göndermek için icat ettiği "Stolypin anahtarı", Leninist teori ve Çin'deki devrimci olaylarla parçalandı!

Troçkizmin bu dayandığı hatalı teorinin  iflasının dışında,  - her ne kadar da bu yönü de temel teorik hataları ile yakından bağlantılı olsa da, sorunun bir başka yönü daha var. Troçki nin  Çin Ekonomisini yanlış analiz etmesinden bahsediyorum. Köylülüğün devrimdeki rolünü küçümsemesi, doğru bir şekilde tahmin edildiğinde köylülerin Çin devriminde oynayacağı rolü genişletecek olan,  Çin'in ekonomik yapısının en önemli bölümünü küçümsemesine yol açıyor.

Troçki, Kominternin  Taslak Programı eleştirisinde şöyle diyor:

"Elbette, ECCI'nin kararında öne sürdüğü gibi, eğer feodal kalıntılar (ayakta kalanlar)  Çin ekonomisine gerçekten hakimiyet sağlarlarsa, sorunlar oldukça umutsuz olur (Troçkizm-RD için). Ancak  maalesef ki, genel olarak kalıntılar egemen olamaz. Bununla beraber,  “feodal”  (daha doğrusu, serf ve genel olarak kapitalizm öncesi) ilişkiler egemen değil, kapitalist ilişkilerde egemen olur. ” (Militant tarafından yayınlanan Temel Eleştiri, s. 119-120.)

"Ayakta kalanlar-kalıntılar" kelimesi üzerine  kaçamaklı cevap vermek boşuna. Bir kelime Çin ekonomisindeki feodal unsurları zayıflatamaz. Çin ekonomisinde egemen olan feodal unsur nedir, bunun doğru anlaşılmasıdır en önemli olan? Çin ekonomisindeki feodal sömürü şeklidir. Kapitalist ilişkilerin Çin kırsalına girdiği doğrudur ve kapitalist biçim, toprak ağalarının mülkiyet ilişkilerinde egemendir. Ancak toprak ağası sınıfının, köylülerin sömürüsünün feodal biçimi,  Çin'in ekonomik yaşamında gerçekte egemen bir rol oynamaktadır. Köylü ekonomisini daha da çöktüren,  ve feodal toprak sahiplerinin konumunun daha sarsıntılı hale getiren emperyalist meta ekonomisinin köy ekonomisine acımasızca nüfuz etmesi oranında,, köylülüğün toprak ağaları tarafından  feodal sömürüsü de daha şiddetli hale geliyor. 1925-1927 devrimi bu sömürüye bir darbe vurdu, ancak onu yok etmedi. Devrim yavaşladıkça, bütün eski sömürü biçimleri canlandırıldı.

Bu sömürü biçiminin egemenliği, tarımsal devrimi, Çin'deki burjuva-demokratik devrimin temel özelliği olarak ortaya koyar: sosyalist devrimin gelişmesi için gerekli ön koşul olarak, ilk ve en önce gündemde olan.

Troçki bundan hoşlanmıyor, bu yüzden Çin ekonomisindeki feodal unsuru arka planına itiyor, ülkedeki kapitalist kalkınmayı büyütüyor, zayıf ve devrilmekte olan Çin ulusal burjuvazisinin belirsizliğinden yola çıkıyor ve  onların önüne " Chiang Kai-şek in Stolypin dönemi" görevini  koyuyor. Ancak burada Troçki yine yanılıyor ve yanlış teorilerine kurban oluyor. Çin ulusal burjuvazisi, Troçki'nin beklentilerine cevap veremez ve veremedi.

Troçki, Çin'in ulusal burjuvazisinin, aşırı zayıflığı nedeniyle, sadece bağımsız bir rol oynayamayacağını değil, proletaryanın ve köylülüğün yardımı olmadan, emperyalistlerden veya ülkedeki feodal unsurlardan herhangi bir imtiyazı zorlayamayacak kadar zayıf olduğunu asla anlamadı. Bu , 1925-1927 devrimi sırasında, ulusal burjuvazinin, işçi ve köylülerin desteğiyle,  feodal güçleri yönlendirebildiği ve emperyalistlerden birçok taviz alabildiği gerçeğiyle açıkça ortaya çıktı. 1927 de ki ihanetinden bu yana, feodal savaş beylerinin kollarına düşmek ve emperyalistlerin artan işgallerine tamamen teslim olmak zorunda kaldı. Chiang Kai-şek'in Nanking rejimi asla saf bir burjuva iktidarı olmadı ve asla olmayacak.Ve bu gerçek nedeniyle - Nanking Hükümeti'nin, kuruluşundan bu yana asla saf bir burjuva rejimi olmadı ve Çin ulusal burjuvazisinin böyle bir rejimkuracak kadar güçlü olamayacağı gerçeği nedeniyle  - Chiank Kai-Şek'in Pekin'e "muzaffer" yürüyüşü ülke için barış ve birliği getiremedi ve asla getiremez.

Bununla birlikte,  barış ve birlik, "Stolypin döneminin" önkoşullarıdır! Troçkinin Çin burjuvazisini gözünde büyütmesi ve Nanking rejimini  "burjuva karşı-devrim"in rejimi olarak görmesi nedeniyle, Troçki, Çin'deki militarist savaşların anlamını ve önemini asla anlamadı! Çin'in durumuyla ilgili çeşitli yazı ve mektuplarında Troçki nin, Çin'deki militarist savaşlardan hiç bahsetmemesi bir tesadüfmüdür?

Troçki Çin durumunun bu en önemli olgusunu tamamen görmezden geliyor  Muhtemelen onu görmezden geliyor çünkü bunu anlamıyor.

Troçkinin yanlış çizgisi şimdi onu, Çin'de bir Muhalefet grubu kurarak ve böylece Çin Komünist Partisinin faaliyetlerini aksatmaya ve Çin devrimci işçilerin ve köylülerin saflarında kafa karışıklığı yaratmaya çalışarak devrime karşı suçlarını daha da ilerletmeye yönlendiriyor.

TROÇKİZM'İN TASFİYESİ

Fakat Troçki, tıpkı Sovyetler Birliği'nde ve kapitalist ülkelerde başarısız olduğu gibi Çin'de  de başarısız olmaya mahkumdur. Yanlış bir teorik yönelimin kumlu temeli üzerinde başarılı bir Parti kurulamaz. Basit bir Çinli çiftlik işçisi bile, temel teorik yönelimi ülkedeki gerçeklerle çelişen bir partiye asla güvenmeyecektir. "Kurucu Meclis" sloganı, Çin'in devrimci işçilerine ve köylülerine "alay konusu" olmaktan başka bir şey olamaz. Ancak bu sloganın ima ettiği tasfiyecilik, Troçkizmin gerçek doğasını genel olarak uluslararası işçi sınıfına ve özellikle de Çin işçi sınıfına teşhir ederek, devrim için faydalı bir amaca hizmet edebilir. Çin devrimini tasfiye etmeyecek, ancak Sovyetler Birliği ve diğer ülkelerde Troçkizmi tasfiye ettiği gibi, Çin'deki Troçkizmi tasfiye edecek!

OPORTUNİZMİN KADERİ

Çin sorunu ile ilgili olarak, Troçki'nin teorik ve pratik sonuçlarının ultra-sağ kanat karakteristiği, Troçkizmi "solculuk" olarak yanlış anlayanlar için şok edici olabilir. Fakat Troçki asla tutarlı bir "solcu" değildi. Troçki her zaman temelde bir Menşevik ve oportünizmini sol ve devrimci laflarla örten bir oportünist olmuştur. Bu sorun üzerine “solcu” maskesini açıkça attı ve Çin'de açıkça oportunist ve karşı-devrimci bir çizgiyle ortaya çıktı. Bu nedenle, Troçki'nin Çin'deki oportünizmin kötü-meşhur sembolü Profesör Chen Du-Shiu'yu kendi saflarında görmesine sevinmesi şaşırtıcı değil. Bu, oportünizmin tüm tonları için buluşma dönemi gibi görünüyor.

Meksika’da  “Hükümet maaşı olmadan“ yaşayamayacağı ”nedeniyle Partiye karşı savaşan, sağ kanat dönek Diego Rivera, hızlı bir şekilde kendisini bir gecede “ sol ”bir Troçkiste dönüştürdü ve Troçki’nin Amerikalı  ajanı, Cannon tarafından, faşist Rubio ile olan ilişkileriyle ilgili "utanç verici" sorular sorulmadan açık kollarla kabul edildi. Jim Cannon, Amerika'da Jay Lovestone ile "manevi birliğin" tadını çıkarıyor. Okyanusun diğer tarafında, Alman Troçkistleri, Neumann Yoldaşın Alman polisinin bir ajanı olduğu , Brandlerites'in iftiralarını ve iğrenç yalanlarını tekrar ediyorlar. Hem Brandleritler hem de Troçkistler , bir Ağustos savaş karşıtı gösteriler ve 6 Mart işsizlik gösterileri hakkındaki Komintern politikasına karşı acımasız bir kampanya yürütüyorlar. 

Ancak bu, oportunistlik için cesaret verici bir haber değil. “Sol” ve sağ oportünistler arasındaki sık sık yakınlaşma, her iki oportünizm markasının da kendilerini geliştirme olanaklarını tükettiğini göstermektedir. Kendi çelişkileri ve zayıf yönleri ile (şişe içinde) sıkışıp kaldılar. Çılgınca bir çıkış arayışı içinde, birbirlerine çarptılar ve kendilerini aynı çıkışı olmayan zehirli oportünizm şişesinde buldular. Onların çıkmazları bu nedenle tamamen dünyaya teşhir oldu. Devrimci proleterya ve sömürgelerde mücadele eden ezilen kitleler , sadece bu döneklerin utançına ve mahkum olmuş kaderlerine gülebilirler.

Kaynak
The Communist Volume 9, 1930

Çeviri
Erdoğan A
7 Eylül 2019