Kavramlar üzerine saplanıp kalmak? mı yoksa Marksizmi anlamamakmı?

*Egemenler arası çatışma* üzerine gelen eleştiriye gönderdiğim cevabın özünü burda yayınlamanın bir sorumluluk olduğuna inanıyorum.

31 haziran 2010

---------------

Eğer tabandan bir sempatizanın bu kavramlar konusunda kafasındaki karışıklık söz konusu olsaydı, bu kadar önemli bir sorun olmazdı. Ama önderlik ve önderlik pozisyonundaki Marksist Leninistlerin bu kavram karışıklığı, ÇOK CİDDİYE ALINMASI GEREKEN bir konudur.Çünki bu Marksizm Leninizmi anlamış olup olmamakla, Marksizmi burjuvazinin kabulleneceği bir içeriğe dönüştürmüş olup olmamakla, yani Marksistlikle anti marksistlik arasındaki farkta buluşan, devrimcimücadelenin kaderini belirleyecek nitelikte bir konudur.

Böylesine önemli Marksist kavramlar içeriği boş terimler ve sloganlar değildir., Tam tersine Devrimci mücadeleye yön verecek olan, taktiksel değerlendirmelerde beliirleyici içerik ve niteliğe sahip olan, Devrim için örgütlenmeden tut taktiksel uzlaşmalar ve ittifaklar konsunu içeren CİDDİ ve HAYATİ değerleri vardır..

Konunun kısaca diyalektik sıralamasını yapalım..

1- Leninizmden, Leninin devrim ve proletarya diktatörlüğü teorisinden arıklanmış bir Marksizm, Revizyonist, reformist, burjuva liberal marksizmin karikatürü bile olamıyacak bir marksizm dir. Bu ayırımı yapan zaten Devrimci olamaz.

2- Devrim sınıflar arası (ezen ezilen)ve sınıf içi (hakim sınıflar) ilişkilerin ve çelişkilerin somut değerlendirilmesini gerektiren bir mücadele bütünü ve sonucudur.

3- Sınıflar içi çelişkide, birden fazla hakim sınıfın varlığı , onların arasındaki *egemenlik* mücadelesi çelişkilerin de kaçınılmaz olarak varlığını ortaya koyar. Bu tür durumlarda bazen hakim sııfların bir grubu yürütme organı hükümetde, bir kısmı orduda egemenlik sahibi de olabilrler.Bu çelişkiler Devrim için, gerektiğinde taktiksel uzlaşmaları yaratabilecek, ve devrim yararına kullanılabilme olasılığını da yaratır.

4-Eğer bir tane hakim sınıf varsa , zaten *egemen* olan sınıfta odur, hakim sınıf içinde bir *egemenik* çatışması söz konusu olamıyacağından, taktiksel bir *uzlaşma* da söz konusu olamaz.Ülkenin yapısına bağımlı olarak farklı ölçülerde egemen olan sınıf zaten hükümeti de orduyu da egemenliği altına almış demektir.

5- Hükümet ve ordu bu hakim sınıf ya da sınıfların dışında, onlardan bağımsız kuruluşlar değildir olamaz. Kimi yerde belirli bir özerkliğe sahip olsalarda, özerklik bağımsızlıkla aynı şey değildir.

6- Özerklik yapı profesyonelleşmiş Bürokrasinin varlığının bir göstergesidir.

7- Bürokrasi bir tür hakim sınıf değil, hakim sınıflara hizmet eden bir sosyal yapıdır. Bürokrasi kendi başına bir “değer” yaratmaz, ancak yaratılan “ değer” in “üretim” sürecindeki ve devamındaki koordinasyonunu, dağıtımını ve tüketimini kontrol eder. Yani üretim ilişkilerinde “yasaların” hazırlanması ve hayata geçirilmesi ile sorumludurlar. Bürokrasinin üretim araçları sahipliği, üretim ilişkileri ve üretim sonucu oluşan değer de ki kontrolü hakim sınıfların çıkarları çerçevesi içindedir.

8- Profesyonel Bürokrasinin yürütmede etkin olma ve sistemde görev alma yarışı ,

a) bir den fazla hakim sınıf varsa farklı sınıfların çıkarlarını gözetme yarışında olabilirler. Bu da yukarda belirttiğim gibi , bu çelişkilerden yararlanma fırsatını yaratabilir.

b) bir tane hakim sınıf ve bir tane egemen sınıf varsa, bu bürokrasi arasındaki yarış ve çatışma hakim sınıf içinde bir çatışmanın belirtisi değildir. Bunu böyle algılamak ve yansıtmak , tüm devrim strateji ve taktiğini yanlış temele koyma hatasını da beraberinde getirir..Kimilerince de UZLAŞma cılığın kılıfı olacak anti-marksist bir tahlil olabilir..

Bu özetlediğim kavramların içeriği ve diyalektik bağlantıları , devrim ve devrimci mücadeledeki önemi göz önünde bulundurulursa, kavramların çorba yapılıp bilinçsizce kullanılması ÖNEMLİ mi ÖNEMSİZMİ sorusuna , üzerlerinde halklara , mücadeleye ve Devrime karşı Marksist Leninist sorumluluk taşıyanlar tarafından cevap verilmesi çok kolay olması gerekir..

Sorun *kavramlar üzerinde saplanıp kalmak* değil, bu kavramların Marksist içeriğini ve bu içeriklerin doğru anlaşılmasının mücadeledeki hayati öneminin bilincinde olmak...

bilinçsizce ya da oportunist bir şekilde kavramların* sloganlaştırılması*, ya da tam tersi *ciddiye alınmaması * Marksist leninist bir yaklaşım olamaz..Bu tür yaklaşımlar *Sorumluluk* taşıyanların *sorumsuzluğunun* bir göstergesidir.