Lev Kamenev; Troçki ve Troçkizm - 2 - Karşı Devrim Dönemi
Karşı Devrim Dönemi
Devrimin gel-gitleri tükendi. Parti, karşı devrim atmosferinde zor ve sıkıcı çalışmalar için yeniden örgütlendi. “Sol lafızlar” tamamen etkisini kaybetti. Yeni taktiklerin temelleri atılmalı ve proletaryanın devrimci taktiklerini ve yasa dışı örgütlerinin ilkelerini - proleteryanın devrimci taktiklerinin ve onların yasa dışı örgütünün ilkeleri - proleter örgütlerin yıkılması, kıyamet alemleri, işçi sınıfındaki bitkinlik atmosferi ve devrimin başarısızlığında ihanetci ve sinsi keyiflerden, karşı-devrim katliamlardan kurtarmak için her türlü çabayı göstermek gerekiyordu. Tüm Menşevikler tarafından ezilen ve alaya alınan İşçi sınıfının devrimci siyasetinin bayrağının savunulması gerekiyordu. Şu anda, , devrimin ezilmesiyle Bolşeviklere karşı yaratılan bütün atmosferin etkili olduğu ve tüm Menşevist taraflara ve tasfiyeci eğilimlere yardımlar sağlandığı (Parti ve devrim açısından ikiside tasfiyeci) Bolşevik Parti için en zor anda - şu anda, yükselen devrim döneminde Parvus ile bir araya gelip “diğerlerinden kesinlikle daha fazla devrimci olmak” isteyen yoldaş Troçki, açıkça Bolşeviklerin yardımına koşmalıydı. En azından bu, 1905'ten 1907'ye kadar prensipte rakibimiz olan Plehanov'un aldığı tavırdı; eski devrimci kenara çekilemezdi ve genel mahkumiyet karşısında, proleter devrimcilerin Menşevik tasfiyecilerden genel bir ayrılığı olan “Genel Farklılaşma” sloganı altında, Bolşeviklerle ile birlikte yan yana savaşa koştu. Troçki farklı davrandı.
Karşı devrimin başlamasının bu döneminde, Yoldaş Troçki, ilk kez Londra Partisi Kongresi'nde öne çıktı. Bu kongrede, Bolşevikler Menşevik tasfiyecilere karşı, özellikle de ikinci Duma'nın artık bizim iyi bildiğimiz Dan ve Zeretelli'nin önderlik ettiği tasfiyecilere karşı savaşıyordu. Bolşevikler, bu Duma grubunu, Menşevik bakış açısını temsil eden, Batı Avrupa sosyal-demokratik parlamenterizm yolunu izlemeye çalışan bir grup olarak eleştirdi. Bunun, işçi sınıfına karşı en zehirli ihanet meyvelerinin en verimli toprağı bulduğu bir sera olduğunu çok iyi biliyoruz. Bolşevikler, bu yönde atılan ilk adımı şiddetle eleştirdiler.
Şüphesizki, Yoldaş Troçki, Menşevik grubu Bolşevik saldırılarına karşı savundu. Lenin onun bakış açısını şöyle tanımladı:
“Troçki Merkez adına konuştu; 'federasyonun' görüşlerini dile getirdi. (Federasyon, Partide bugüne kadar var olan en oportünist ve ilkesiz örgüt; onun ilke eksikliği, oportünizmden bile daha fazla karakteristiktir. Sanatkarların örgütlenmesiydi ve onların proleter olmayan ruhlarını yansıtıyordu). "Kabul edilemez bir karar taslağı" sunduğumuz için bize saldırdı. Gerçek bir bölünme ile bizi tehdit etti. Bu canavarca değil mi. . . ? Bir sorunun böyle şekilde ortaya konulmasının mümkün olması gerçeği, kendi partimizin kendisine yabancı bir şey içerdiğini göstermektedir. . . Bu, ilkelere dayanan bir bakış açısı değildir, bu “Merkezin”- ve aynı zamanda doğal olarak onun savunucusu Troçki'nin- ilkesel karakterin yoksunluğudur. ”(Bkz. Lenin, toplu eserler, cilt. VIII., S. 387 ila 388.)
Lenin Yoldaş, Partimizin 1905'te kazandığı deneyimlerini özetlediği zamanda Yoldaş Troçki'nin bakış açısını karakterize etmek için eşit derecede sert terimler buldu ve bu temelde Partinin tüm geleceği için temelini oluşturdu. Bu dönemde Lenin tarafından söylenen sözler geleceğe ulaştı ve devamındaki on yıl boyunca Partimizde yoldaş Troçki'nin oynayacağı rolü öngördü.
Bu, Yoldaş Troçki'nin 1905 devriminden sonraki ilk pratiğiydi. Bu zamandan 1917 yılına kadar, Yoldaş Troçki, Bolşevik Partinin o zamanki mücadelesinde kendisini çelikleştiren, Bolşevikilere karşı hiç durmadan Menşeviklerin savunucusu olarak davrandı; ve Parti tarafından her zaman bir düşman olarak görülüyordu. Lenin'i biraz daha da yakından takip edelim ve bir Bolşevik Parti oluşturma sürecinde, yani proleter devrimin önderliği için teori ve örgütlenme oluşturma sürecinde, Yoldaş Troçki'nin oynadığı rolü nasıl karakterize ettiğini görelim.
Mayıs 1910. Bu, Bolşeviklerin, proletarya üzerindeki burjuva etkisinin destekçilerinden, proletaryanın üzerindeki burjuva etkisinin destekçilerinden, Martov ve Axelrod'un başkanlık ettiği Menşevik tasfiyecilerinden ve ”devamları" Alexinsky liderliğindeki "Otsovitz" lerden resmi olarak ayrılma tarihidir. , . Lenin şöyle yazıyor (Toplu Eserler, XI./2, sf. 49 ila 53):
“Her ikisi de burjuva ideolojisine tabi olan ve her ikisi de Partiye eşit derecede düşman olan iki aşırı eğilimin temsilcileri, Bolşeviklere karşı mücadelelerinde birbirleriyle aynı fikirdeler. . . Troçki'nin önerdiği karar Axelrod ve Alexinsky'nin akımlarından sadece biçimsel olarak farklı. Onun terimleri aşırı derecede “temkinli” ve “süper tasfiyeci” bir adalet ifade etmeyi amaçlıyor. Ama gerçek anlamı nedir? 'Bolşevik liderler' her şey için suçlanmalı-bu 'tarih felsefesi' hiçbir şekilde Axelrod un ve Alexinsky nin felsefesinden farklı değil. . . .”
“Görmek zor değil” diye devam ediyor Lenin, “Troçki'nin kararlarının Axelrod ve Co ve Alexinsky ve Co tarafından kabul edilenle aynı bakış açısını savunmaya nasıl hizmet ettiğini, ne kadar boş, içi boş lafazanlık olduğunu görmek zor değil. İşte burada, Troçki ve Şürekasının uzlaşmacı tavrı arasındaki büyük ve derin fark yatıyor, gerçekte tasfiyecilerin ve Otsovistlerin en sadık hizmetkarları, ve Parti için daha tehlikeli kötülükleri oluşturmaktalar. Bunlar gerçek karakterlerini zekice ve yapay ifadelerin arkasında ve görünüşte anti-tasfiyeci Parti yanlısı beyanlarla gizlemek konusunda yetenekliler. Partinin bütün tasfiyeciler ve Otzovistlerden temizlenmesini savunan gerçek parti bakış açısıyla aradaki fark burada.
Bolşevizmin ilkeleri için uzlaşmaz mücadele devam etti. Bolşevizmin bütün düşmanları elele verdi ve Bolşeviklere, Partiye ve merkezi otoritelere saldırdı. Bu mücadelenin önemi ve Troçki'nin içerisindeki rolü ile ilgilenen Lenin, 1910'un sonunda şöyle yazmıştır (XI / 2, s. 182, 183, 187):
“Martov'un makalesi ve Troçki'nin kararı, Partiye karşı yönelik bazı pratik eylemlerle desteklendi. Martov’un makalesi, Menşeviklerin bizim Merkez Komitesinde bölünmeye neden olmak amacıyla yürüttüğü kampanyanın gizlenmesi için sadece edebi biçimdir. Troçki’nin kararı aynı Menşevik amacı izlemektedir; tasfiyeciler tarafından (Bolşevik) merkez otoritesinin yıkılması, ve bu şekilde bir örgüt olarak partinin imhasıdır. Bu Menşeviklerin ve Troçki'nin Parti karşıtı eylemlerinin sadece teşhiri yeterli değildir; bunlara karşı savaşmak gerekir. ”
Yoldaşlar, Partimizde birçok şeyin gerçekleştiğini ve genç yoldaşlarımız için yeni görünen şeylerin çoğunun, yaşlılar veya Lenin'in çalışmalarını dikkatle inceleyen genç yoldaşlar için hiçbir zaman yeni olmadığını göreceksiniz. “Güneşin altında yeni bir şey yok.”
Lenin devam ediyor:
“Biz, bu nedenle, tüm Parti adına, Troçki'nin Parti karşıtı bir politika yürüttüğünü, Parti'nin meşruluğunu baltaladığını ve bir maceracılığın ve bölücülüğün yoluna girdiğini ilan ediyoruz. . . Yoldaş Troçki bu (Parti karşıtı gruplar hakkında) tartışılmaz gerçek üzerine sessizliğini koruyor, çünkü onun politikasının asıl amacı gerçeğe tahammül edemez. Bu gerçek hedefler şunlardır: Parti karşıtı bir blok. Böyle bir blok Troçki tarafından destekleniyor ve örgütleniyor. . . . Troçki'nin bu bloğu desteklediğini söylemeye bile gerek yok, çünkü Parti karşıtı unsurlar ihtiyaç duydukları her şeyi elde ediyorlar: grupları için özgürlük, faaliyetlerinin yüceltilmesi ve gizlenmesi, işçi sınıfının önünde onları ustaca savunan avukatlık. Kelimenin tam anlamıyla 'temel ilkeler' bakış açısından bu bloğu maceracılık olarak görmemiz gerekir. Troçki, Menşevikler içinde olduğunu söyleme girişiminde bulunmuyor... . Otsovistler içinde, gerçek Marksistler, sosyal demokrasinin yerleşik ilkelerinin gerçek savunucuları. Ama, tam da bu sürekli kaçınmak maceracının özelliğidir. Troçki'nin Potressov ve Vperjod'un etrafındaki grubu (“İleri”) ile birlikte oluşturduğu blok, 'temel ilkeler' bakış açısından değerlendirildiğinde sadece bir maceradır. Bu öne sürüm Parti siyasetinin görevleri açısından daha az önemli değildir. . . Bir yılın deneyimi, gerçekte tam olarak Potressov grubu, tam da burjuvazi tarafından proletaryaya uygulanan etkiyi içeren Vperjod takımı olduğunu göstermiştir. . . Üçüncü ve son olarak, Troçki'nin politikası örgütsel anlamda bir maceradır. ”1911
Parti ve fikirleri için mücadele devam etti. Troçki, Parti karşıtı politikasını sürdürdü. Lenin Troçkiyi karakterizasyonunu bütünledi. Haziran 1911'de Lenin şöyle yazıyr: (XI / 2, s. 322):
“Tüm Bolşevikler artık daha da yakın toplanmalı, gruplarını güçlendirmeli, Parti çizgilerini daha da doğruluk ve netlikle belirlemeli, bütün dağınık kuvvetleri toplamalı ve RSDLP (Rusya Sosyal-Demokrat İşçi Partisi) nin proletaryaya burjuva etkisi destekçilerinin temizlenmesi için mücadeleyi ele almalı . ”
Ve hemen ekliyor:
“Troçki gibi insanlar, RSDLP' üzerine şişirilmiş ifadeleriyle, RSDLP ile ortak olan hiçbir yanı olmayan tasfiyecilere secde etmesiyle "şimdi ki dönemin hastalığı”dır. Gerçekte, onlar Stolipin'in çizgileri üzerinde bir işçi partisi oluşturmak için hevesli olan tasfiyecilere teslim olmanın hamilleridir. ”
Birkaç ay geçtikten sonra, Lenin “tüm Parti örgütlerine, gruplarına ve çevrelerine” yönelik özel bir genelgede şöyle yazdı:
“Troçki'nin küçük grubunun sözlerinde en karakteristik ve en genel olan bir özellikten bahsedelim: Taktikler ve Parti içindeki ilkeler hakkındaki görüş farklılıklarında, Troçki'nin cephaneliği yalnızca Partinin sol-kanatına karşı silah Böyle bir politikanın Golos taraftarlarının (Menşevist gazete, 'Ses') ve tüm diğerlerine farklı derecelerde oportünistlerin değirmenine öğütülecek tahıl olduğunu söylemeye gerek yok. ”(XI / 2, s. 335 / 38.)
Troçki kendi politikasına devam etti ve Lenin Troçkinin karakterizasyonuna devam etti:
“Gerçek tasfiyeciler kendilerini lafazanlıkların arkasına gizlemekte ve anti- tasfiyeciler, yani Bolşevikler tarafından yapılan çalışmaları engellemek için her türlü çabayı sarf etmektedirler. . . Troçki ve Troçkistler ve onun gibi oportünistler tüm tasfiyecilerden daha zararlıdır, çünkü ikna olmuş (kemikleşmiş) tasfiyeciler görüşlerini açıkça ifade ederler ve işçilerin bu görüşlerin hatalarını fark etmeleri kolaydır. Ancak Troçki ve ona benzeyenler işçileri aldatırlar, kötülüğü gizlerler ve onun teşhirini ve onun düzeltilmesini imkansız hale getirirler. . Troçki'nin grubunu destekleyen herkes, tasfiyeci amacı gizleme politikasını, yalanlar politikasını ve işçilerin aldatılması politikasını destekler. Rusya'da Messers. Potressov ve Co.'nun tam eylem özgürlüğü ve yurt dışında 'devrimci' lafazanlıklarla" onların eylemlerinin gizlenmesi — bu, Troçki'nin politikasının temel karakteridir. ”(XI / 2, s. 359/60.)
Bu karakterleştirme: Sağ faaliyetlerin Sol sözde-devrimci lafazanlıklarla gizlenmesi, Lenin için Troçkizmin, kendisini yıldan yıla farklı ve ilerici biçimlerde tekrar ortaya çıkaran ayırt edici özelliğidir. Lenin hiçbir zaman bu özelliği Partiye en önemli ve en karakteristik ve aynı zamanda Troçkizmin en tehlikeli özelliği olarak göstermekten bıkmadı. Buradaki karakterizasyonu yazdıktan birkaç ay sonra Lenin Troçki' üzerine şöyle yazdı:
“Bu zavallı lafazanlık kahramanı tarafından küçük bir şey gözden kaçırıldı: Bir Sosyal demokrat (şu anki terminolojimizde bir Komünist), belirli bir anda, belirli bir ülkedeki karşı-devrimci, sözde sosyalizmin zararını farketmediği sürece devrimci değildir, yani tasfiyeci ve Otsovist hedeflerinin Rusya'da zararlı olduğunu kabul edemediği sürece ve benzer anti-sosyal-demokratik eğilimlerle nasıl mücadele edeceğini bilmediği sürece ”, devrimci değildir.
Bundan birkaç ay sonra (Aralık 1911) Lenin şöyle yazdı:
“Troçki, kendisini Parti ilkelerine sadık olarak adlandırıyor, ancak Rus sosyal demokrat örgütünün ezici çoğunluğu tarafından var olan Rus Parti merkezini neredeyse tamamen göz ardı ederek. . . Devrimci lafazanlık tasfiye eğilimini gizlemeye, haklı çıkarmaya ve böylece işçilerin bilincini şaşırtmaya hizmet eder. . . Tasfiyecilerin amaçlarını örtmek ve işçilerin gözlerine kum atmak Troçki'nin özel görevidir. . . Temel konuları Troçki ile tartışmak mümkün değildir, çünkü onun hiç bir görüşü yoktur. Sadece ikna olmuş tasfiyeciler ve otsovistler ile uğraşmak mümkündür; ancak her iki grubun hatalarını gizlemeye çalışan bir adamla tartışmaya girmeyi umursamıyoruz: onu sadece en tanımlamanın en kötü anlamında "diplomat" cı olarak teşhir ediyoruz. ”(XI / 2, s. 446, 448.)
Burada alıntı yapılan Parti tarihî belgelerinin şimdi en uygun ve darkafalı bir tarzda örtbas edileceğini tahmin etmek zor değildir, örneğin: “Öfke, yarışmanın sıcaklığı, tesadüfi çarpışmalar, vb.Yoldaş Troçki, Partiyi Troçkizm ve Bolşevizm arasındaki ilişkilerin tarihi ile meşgul etmeye zorladığı için - bu nedenle, Partinin Lenin'in söylemlerini ve sadece bir yıl için için değil, sadece herhangi bir soru ile ilgili olarak değil, aynı zamanda Partinin Troçkizm ile tanıştığından bu yana geçen on beş yıllık bir süre boyunca sistematik olarak Parti ile Troçkizm arasındaki ilişkilerin Lenin tarafından yapılan, karakterizasyonununu izlemeyi bir görev olarak kabul ediyorum.
Eğer Troçkizm ile Parti tarihinin her dönüm noktasında , sadece tek bir sorun da ya da tek bir olayda değil, sistematik olarak ortaya çıkarak, Partimiz arasında birkaç yıl boyunca kesin bir ilişki olduysa, o zaman en darkafalı ve mıymıntı zihniyet bile, bu durumu anlık öfke, kaza sonucu çatışmalar ve benzer şekilde yapılan atıflarla açıklayamaz. Eğer Lenin Troçkizm üzerine Partiyi aydınlatmak için on beş yıl boyunca devam etmişse ve onun karakterizasyonu Parti tarihinin her dönüm noktasında doğru olduğunu kanıtladıysa, devrimin gelgitinin tekrar mı yükseliyor, düşüyor mu, yükseliyor mu olduğunua bakmadan, o zaman bu kişisel görüşün bir düşmanlığı konusu değil, ama Troçkizmin sistematik olarak ortaya çıkan bir siyasi eğilimini temsil ettiği ve Bolşevizmin temelinin proleter Komünist devrimin teorisi ve pratiği olarak bu siyasi eğilime karşı savaşarak inşa edilebileceğini en mıymıntı zihniyet bile kavrayabilir.
Yoldaş Troçki kendisini Rus işçilerine, yukarıda Lenin'in sözleriyle nitelendirdiğim bakış açısını savunmakla sınırlandırdı. Bolşeviklerin İkinci Enternasyonal'de aldıkları tavır iyi bilinmektedir. O zaman bile Bolşevikler, özellikle Lenin, İkinci Enternasyonal liderleri tarafından nefret edildi. O zamanlar bile, bu liderler Bolşevizmin ve özellikle de Lenin'in, onların ayağını kaydırmak için yeni bir güç oluşturduğunu hissettiler ve bu nedenle İkinci Enternasyonal basın organlarını, Bolşeviklere ve Bolşevizme karşı her türlü iftira için sayfalarını açtılar. Ancak, Lenin' bütün sürgün süresi boyunca, bütün devrim ve karşı-devrim dönemi boyunca, işçilere İkinci Enternasyonal'in basın organları kürsüsünden işçilere hitab etme ve Alman, Fransız veya Avusturyalı işçiler Bolşevizm hakkındaki gerçekleri söyleme, bunları anlatma fırsatını bir kez bile kaçırmadı. .
Aslında, İkinci Enternasyonal tarafından boykot edildik. Ancak öte yandan, Lenin'in muhalifleri Martov, Dan ve Troçki'ye, görüşlerini ifade etmeleri için her türlü fırsat verildi ve bunlar, Lenin'e cevap vermesi için müsaade edilmeyeceğinden emin olduklarından, her türlü yalan ve iftirayı yurt dışına yayabildiler. Troçki, uluslararası işçi hareketi önünde Bolşevizmin “felsefesini” şu şekilde koyma fırsatını yakaladı: Leninistler, hiçbir şeyden küçülmeyen bir adam, Lenin'in önderliğinde bir entelektüeller grubuydu, Rus proleter hareketini ellerinde belli belirsiz bir şekilde tutuyorlardı, nedeni de Rus proletaryasının sadece Bolşeviklere güvenmesini sağlayan cehalet ve geri kalmışlıktı. En önemli görev, Rusya proletaryasını bu grubun ve lideri Lenin'in hakimiyetinden kurtarmaktı.
Bu, Troçki yoldaşının o zaman Enternasyonal'e zorladığı Bolşevizm anlayışıdır. İşte bu Troçkinin Rusya'daki Parti İçi mücadelesinin tarihi zaferini, Bolşevikler ile Menşevikler arasındaki mücadelenin Avrupa'nın sosyalist işçilerine aktarma tarzıdır. Martov ve Troçki'nin gönderdiği makaleye atıfta bulunarak, bu konuda, bir sene sonra, 1911 yılında enternasyonale gönderilen makalesinde Lenin şunları yazdı:
“Martov, Menşeviklerin görüşlerini ifade ediyor; Troçki, Mensheviklere sarılıyor ve özellikle şatafatlı ve içi boş sözlerin arkasına saklanıyor. Martov'a göre, 'Rus deneyimi', 'Blanquist' ve anarşist kültürsüzlüğün Marksist kültür üzerindeki zaferi kazandığını gösteriyordu (Menşevizme karşı Bolşevizm in olarak okuyun). Rus sosyal demokrasisi, 'genel Avrupalı' (yani, parlamenter) taktik yöntemlerinden farklı olarak çok şevkli bir şekilde Rus (yani, devrimci — LK) olmuştu. Troçki'nin aynı “Tarihsel felsefeyi” temsil ettiğini keşfediyoruz. “Mezhepsel ruh, entelektüel bireycilik, ideolojik fetişizm” ön plana çıkartılır. 'Politik olarak olgunlaşmamış proleterya üzerindeki nüfuz mücadelesi' - bu Troçki için konunun özüdür. ”
Lenin, yoldaş Troçki'nin Alman işçilerine sunduğu görüşlerini açıkladıktan sonra şöyle devam eder:
“Bolşevizm ile Menşevizm arasındaki mücadelenin olgunlaşmamış bir proletarya üzerindeki nüfuz mücadelesi olduğu teorisi hiçbir zaman yeni değildir. 1905 yılından bu yana liberal basın tarafından yayınlanan (eğer 1903'ten beri değilse ) sayısız kitap, broşür ve makalede bunu buluruz. Martov ve Troçki, Alman yoldaşlarından önce Marksizmle süslenmiş liberal görüşler öne sürdüler. . .
Troçki' “Bolşevizm ve Menşevizmin proletarya içinde derin kökler oluşturduğuna inanmak "bir yanılsamadır"diyor. Bu, Troçki'mizin usta olduğu şafşatalı ama içi boş ifadelerinin tipik bir örneğidir. Bolşevizm ile Menşevizm arasındaki farklar, “proletaryanın derinliklerinde” değil, Rus devriminin ekonomik koşullarında yatar. Martov ve Troçki, bu koşulları görmezden gelerek, kendilerini Rusya'daki parti içi çatışmanın tarihsel önemini anlama ihtimalinden mahrum bıraktılar. . . Rus devrimindeki çeşitli eğilimlerden bahsetmek ve bunları “mezhepçilik”, “kültürsüz” vb. olarak etiketlemek, (Troçki'nin, Alman Darkafalıları uyarma düşüncesiyle Bolşeviklere karşı kullandığı. — LK) proletaryanın, liberal burjuvazinin ve demokratik köylülüğün en önemli ekonomik çıkarları hakkında tek bir kelime bile söylememek, en kaba gazetecilik seviyesine düşmektir ”.
Lenin Yoldaş Troçki yoldaşa konuyu açıkladı:
“Martov, (aristokrasiye karşı devrimci bir mücadele yürüten) köylülüğün , (köylülüğe aristokrasiyle ihanet eden) liberaller tarafından eğitimini savunuyor. Bu, Marksizm yerine liberalizmi koymaktan başka bir şey değildir, Marksist lafızlarla gizlenmiş olan liberalizmden başka bir şey değildir. . . Menşevizm ile Bolşevizm arasındaki mücadele bu gerçeğe ayrılmaz bir şekilde bağlıdır, çünkü burada liberallere verilen destek ( Menşevik ler tarafında ) ile liberallerin köylülüğün üzerindeki egemenliğinin (Bolşevik ler tarafından) yıkılması arasında bir mücadele var. Bu nedenle, ayrılıklarımızı entellektüellerin etkisi, proletaryanın olgunlaşmamışlığı vb. ile açıklama çabası, sadece liberal masalların saf ve çocukça bir tekrarıdır ”.
Uluslararası Proleterya'ya, Leninizm hakkındaki liberal masallar anlatmakla “Troçki'nin Lenin'e geldiğini” görüyoruz.
“Bizim bakış açımızla Martov'un bakış açısı arasında bir uçurum var ve çeşitli“ entelektüellerin ”görüşleri arasındaki bu uçurum, Troçki'nin bunun aksine görüşüne rağmen, aslında 1905 yılında iki sınıf arasında var olan uçurumu yansıtıyor, yani devrimci savaş proletaryası ile hain burjuvazi arasında. ”
Lenin'e göre, Yoldaş Troçki'nin Bolşevizm hakkında kavramadığı şey buydu. Eğer bunu anlamadıysa, onun hakkında hiç bir şey anladı mı?
“Troçki, proletaryanın Rus burjuva devriminde oynadığı rol konusunda kesin bir görüş belirleyemediği için Bolşevizmi çarpıtıyor.”
Yoldaş Lenin, Troçki'nin bilgisiz Alman işçilere Bolşevizmi “inançın inceltilmiş ihlali,” olarak sunmasının karakterizasyonu aşağıdaki sözlerle tamamlamıştı;
“1903'te Troçki bir Menşevikti, 1904'te Menşevikler'den ayrıldı, 1905'te Menşevikler'e geri döndü , bütünüyle ultra-devrimci lafızlar üretti ve 1906'da tekrar Menşeviklere sırtını döndü : 1906'nın sonunda kadetlerle seçim ittifakını savundu (yani aslında tekrar Menşeviklerle yan yana) ve 1907 ilkbaharında Londra kongresinde 'kendisiyle Rosa Luxemburg arasındaki farkın siyasi eğilimden ziyade bireysel tonlama farkı olduğunu' ilan etti. Troçki bugün bir fraksiyonun fikirlerinden çalar, yarın diğerlerinden, ve böylece de kendini her iki fraksiyondan daha üstün olarak görür. Teorik olarak Troçki, tasfiyeciler ve Otsovistler ile tek bir sorun üzerinde hemfikir değil, ancak gerçek uygulamada, Golos ve Vperjod grubu (yani, proletarya üzerindeki burjuva etkisinin destekçileri - LK ) ile tamamen aynı fikirde. Troçki'nin sadece kendi fraksiyonunu temsil ettiğini ve Otsovistlerin ve tasfiyecilerin sadece belirli bir inancına sahip olduğunu beyan etmeliyim . ”(Toplu Eserler XI / 2, s. 292, 293, 296, 307, 308.) 1912
1912 yılı bir değişiklikler yılıydı. Ocak ayında Bolşevikler Mensheviklerle olan örgütsel bağlantılarının son kalıntılarını kestiler ve (Prag'da) kendi Bolşevik konferansında kendi saf Bolşevik Merkez Komitesini kurdular. Tasfiyecileri Partiden çıkardılar ve devrimci bir eylem programı ilan ettiler. Lena'daki kan banyosundan sonra, 1905'ten beri ilk defa fırtınalı bir proleter hareket dalgası ortaya çıktı. Bu hareket , Bolşeviklerin program ve taktiklerini bütünüyle birleştirdi. “Bolşevk salgını” (o sırada Menşeviklerin oluşturduğu ard niyetli terimi kullanırsak ) yayılmaya başladı ve şu anda final zaferini kazandı. Uyanan emek hareketi tasfiyecileri, önceki üzücü karşı-devrim yıllarında kazanmaya çalıştıkları her pozisyondan sistematik olarak çıkardılar. Bu Bolşevikler öncülüğünde, Bolşevik sloganlarıyla devrimci saldırının başlangıcydı- erken 1914 ortasında Leningrad da barikat mücadelesine yol açan bir saldırı.
Yoldaş Troçki'nin bu belirleyici olaylarla ilgili olarak benimsediği tutum neydi ? Emek hareketinin güçlenmesi olan bu devrimci yükseliş dalgası, Troçki yoldaşı , önceki dağılma ve bozulma yıllarında kendisi tarafından benimsenen Menşevizm ajanı bakış açısını terk etmeye zorladı mı? Bu Ultra-sol “sürekli devrim” teorisi, çekmecesinde yıllarca kullanılmadan kaldıktan sonra, belki karşı-devrimci Menşevizmle onu bağlayan bağları kırmasına yardımcı oldu mu?
Hayır: Yoldaş Troçki, kendine ve - Menşevik tasfiyecilere sadık kaldı .
Bolşevik Parti’nin örgütsel gelişimine ve kurulmasına, Bolşevizme karşı mücadelelerinde Menşeviklerle daha yakın bir ittifakla cevap verdi. Troçkinin çabaları nedeniyle “Ağustos bloku” ortaya çıktı ; bu blok, Bolşevik olmayan ve Bolşevik karşıtı her türlü grup ve alt grupların ittifakı ve örgütsel toparlanmasıydı.
“Bu blok,” diye yazıyor Lenin, “İlkelerin delik deşik edilmesi, ikiyüzlülük ve içi boş lafızlardan oluşuyor . . . . Bu bloğun temeli aşikardır: tasfiyeciler eskisi gibi devam etmek için tam özgürlük alacaklar ve Yoldaş Troçki bunları, ona hiçbir şeye mal olmayacak ve onu hiçbir şekilde bağlamayacak devrimci lafazanlıkla gizliyor. ”(Toplu Eserlerr, XII / 4, s. 94). , Nisan 1912.)
Bu bloğun emriyle, Yoldaş Troçki, proleterlerin eskiden daha fazla gelişmesinin öncüleri olan Bolşeviklere karşı, öncekinden çok daha fazla yurtdışında iftira yaydı. Yoldaş Lenin o dönemde Troçki'nin yazılarını“bütün işçi sınıfını aldatıcı ve yanıltıcı” olarak karakterize etti. Alman işçiler için Troçki tarafından yazılan bir makale için, Lenin bunun neyi temis ettiği üzerine şunu yazdı;
“Öylesine düşüncesiz kendini övgüyle ve kendini beğenmiş yalanlardan oluşan bir derleme ki, tasfiyeci komisyonunun bu makaleyi yazmayı yetenekli ellere verdiğinden hiç şüphe duyulamaz.” (Aynı eser, 93.)
Fakat belki de Yoldaş Troçki, Bolşeviklerin düşmanları ile , Bolşevik örgütün ilgilendiği kadarıyla aynı fikirdeydi , belki de liberallerin hizmetkarları olan Menşeviklerle Troçki arasında, yükselen proleter hareketin taktikleri, yeni devrimin görevlerini, amaçlarını ve taktiklerini içeren sorunlarda hala bir fark vardı.? Lenin'e tekrar soralım:
“Troçki Konferansı her yönden kötüye kullandı ve iyi insanlara "birleşim hakkı için mücadele”nin Lena’daki olayların temeli ve onların "sonuç-etkeni“ olduğu, bu talebin proletaryanın devrimci seferberliğinin merkez noktası olarak durduğunu ve durmaya devam edeceğini ”temin etti". . ' Sadece bir hafta geçmişti, tasfiyecilere onların lafızlarını sağlayan, aynı makineden çıkan bu sefil lafızlar, toz gibi dağıldı. ”
“Sadece liberal gevezeler ve liberal işçi politikacıları” - “devam ediyor Lenin - “ birleşim hakkını“ devrimci seferberliğin merkezine ”yerleştirme yeteneğine sahiptir ”.
Lenin daha sonra tasfiyecilerin ve yoldaş Troçki'nin takip ettiği politikayı, Petersburg proletaryasının devrimci Bolşevik politikasıyla karşılaştırır:
“Petersburg proletaryası yeni devrimci mücadelenin tek bir hak uğruna (birleşim hakkı-LK) değil, bütün halkın özgürlüğü uğruna sürdürüldüğünü kavradı. Petersburg proletaryası , düşmanın merkezinde, kaynağında saldırıya uğraması gerektiğini , Çarlık gerici Rusya'nın tüm sisteminin tahrip edilmesi gerektiğini kavradı . Petersburg proletaryası, bu talebi birleşme hakk"ı için yapmanın saçma bir aptallık olduğunu kavradı. . . Tasfiyeciler tarafından tekrarlanan ve hemen ardından Troçki tarafından tekrarlanan, “birleşme hakkı mücadelesinin” Lena üzerindeki trajedinin ve bu olayın ülkenin her yerinde uyandırdığı güçlü yankının temelinde yattığı liberal icattan daha büyük yalan yoktur.. ”(Toplu Eserler, XII / 1, s. 183, 185.)
Bolşevik temel görevler anlayışı ile Menşevikler ve Yoldaş Troçki arasındaki fark çok aşikardır. Ancak Lenin, tekrar tekrar Yoldaş Troçki'nin bu görevlere ilişkin ters anlayışındaki eğilimini açıklıyor.
Troçki, Axelrod'u takip etti. Kendisini “kültürsüz”, “barbar,” “mezhepci”, “Asyalı”, Bolşeviklerden daha üstün bulduğu için, Troçki Avrupalı dır ve “Avrupa sosyal demokrasisinin taktik bayrağının altında” savaşır. “ Avrupalılaşma ” ve “Avrupa taktikleri” nin Bolşevizm ile karşı karşıya getirilmesinin anlamı nedir? Sadece tek bir şey ifade eder: Tamamıyle Avrupa sosyalistlerinin parlamenter taktikleri uğruna, Çar Rusyası ve büyük toprak sahipleri ile ilgili olarak acil devrimci görevlerin yerine getirilmesinden vazgeçmek..
“Bu ünlü Avrupalılaşma ” - diye yazıyor Lenin -“ Dan ve Martov, Troçki ve Levitzky ve diğer tasfiyeciler tarafından her olası önemde konuşuluyor. Bu onların Oportünizmini güvence altına alan ana perçinlerden biridir. Onların oportünizmleri, partiye “Avrupa” parlamenter propagandası karakteri vermek için seçtikleri anın, tam olarak Partinin Avrupalı görevleriyle karşı karşıya gelmediği, ama acil gündemde olan mücadeleye girdiği an olduğu gerçeğinde yatmaktadır. Bu nedenle onların fikri, devrim görevinden kaçmak ve devrimci taktikleri parlamenter taktiklerle yer değiştirmektir. ”
1910-1914 arasındaki dönemdeki tasfiyecilerin ve Troçkistlerin dudaklarındaki küçük “Avrupalılık” sözcüğü, Rusya proletaryasının devrimci görevlerini ve taktiklerini reddetmelerini gizlemek için (Bolşeviklerin) ”barbarlığı" küçük lafı ile desteklendi. Yoldaş Lenin'in Troçki'nin kaleminden çıkan böyle bir “Avrupa” makalesine cevaben ne yazdığını okuyalım:
“Bu, Rusya'da işçi hareketinin karşı karşıya olduğu zorlu ve Avrupalı-olmayan koşulların ortasında, mükemmel bir Avrupa planı hazırlayan ve bunu yaptığı için tüm dünyaya “ Avrupalılaştırma ” ile övünen oportünist bir entelektüelin hayalidir. . ”(Toplu Eserler, XII / 1, sayfa 222, 223, Temmuz 1924.)
( Bu makaleyi yasal Svesda için yazan Lenin, bu nedenle yasal terimler kullandı; burada Rusya'da işçi hareketinin karşı karşıya olduğu devrimci görevlerin getirdiği koşullar altında olarak okumalıyız:. - LK))
Aslında, Parti’nin devrim yolundan barışçıl Avrupalı sosyalistlerin yoluna geçişini onaylayan bu taktikler, Lena’daki kan banyosunu izleyen yeni bir devrim dalgasının açıkça devrimci bir liderlik talep istediği zaman ilan edildi. Birisinin şu soruyu sorması mümkündür: “Sürekli devrim” teorisinin yoldaş Troçki'nin bu tür devrimci olmayan taktikler önermesini engellememesi nasıl mümkün olabilir? Bu aşırı sol teorisinin temsilcisi, 1912'den 1914'e kadar açıkça devrimci bir durum sırasında, Mensheviklerle yan yana, bu tür karşı-devrimci taktiklere desteğini nasıl verebilir ? ”
Bu, soruyu soran herhangi birinin sadece Lenin'in Troçkizmin karakterizasyonunu henüz anlamadığını kanıtlayacaktır : “Sol lafazanlıklarla gizlenmiş sağ politika”.
Lenin 1913 yılında saf olanlar için açıklamasına devam etti. “Tasfiyecilerin tutumunu inceleyin” --Onların tasfiyeci duruşlarının temel karakteri Troçki'nin devrimci lafazanlıkları arkasına gizlenmiştir. Saf ve tamamen deneyimsiz olanlar bu "maske"ile hala sık sık aldatılıyorlar . . . . Ancak en ufak yakın bir inceleme, bu kendini-kandırmayı hemen dağıtır. ”1914
Sonra 1914 yılı geldi. Proletarya daki devrimci hareket hızlı bir şekilde ilerlemeye başladı, devrimin fırtına dalgaları yükselmeye başladı. Troçki'nin bakış açısı, devrim ilkeleri ve proleter hareketin taktikleri sorunlarında değişmeden, aynen kaldı. Lenin’in onun hakkında 1914 yılında yazdıklarını okuyalım:
“Yoldaş Troçki, hiçbir zaman ciddi bir Marksist sorusu üzerine kesin bir görüşe sahip olmamıştır: O her zaman şu veya bu fark dan oluşan gediğin içine sızdı ve bir taraftan diğerine bocaladı.” (Complete Works, XII / 2) , sayfa 536, 537.)
“Tasfiyecilerin kendi bakış açıları var - liberal bakış açısı, Marksist değil. Dan, Martov, Potressov ve Co.'nun yazılarına aşina olan herkes bu görüşü bilir. Fakat Troçki'nin hiç bakış açısı yok, hiç bir zaman görüşü olmadı; onunki sadece liberallerden Marksistlere ve tekrar liberallere geçişler ve ayarlamalar, söylemlerin parçaları, şatafatlı lafızlar ve orada burada salınmak... Gerçekte, Troçki'nin yankı yapan, kafa karıştırıcı, ve içi boş lafazanlığı eğitimsiz işçiye yanıltıcı ve sadece tasfiyecilerin savunmasına hizmet eder ; Troçki bunu yasa dışı sorununda (yani devrimci örgütün işçi sınıfının siyaseti sorunu.-LK) sessizliğini muhafaza ederek, bizi aramızda liberal bir işçi politikası olmadığına ikna etmeye çalışarak (yani Menshevikler açısından işçi sınıfı hareketini kadetlere bağımlı kılmak vb- çabası olmadığı..LK) Troçki Yoldaş Tscheidse başkanlığındaki yedi milletvekiline, özel ve uzun söylev verip, onlara Partinin ve yasa-dışı lığın reddedilmesi siyasetini yürütmede zekice yöntemler hakkında talimat veriyor. ”(Lenin, XII / 2, s. 410 ila 413)
Ardından, 1914 yılının fırtınalı ayları geldi. İşçi hareketi, siyasi ve ekonomik grevden silahlı gösterilere doğru ilerledi, sadece ordunun seferberliği nedeniyle durdu. Temmuz ayında, Petersburg işçileri zaten barikatlardalardı. Dengeyi sağlamak zorunluluktu, işçi sınıfına yasa dışılıktan ve mültecilerin yurt dışından gelen etkisinden kaynaklanan hareketlerini daha da devam ettirebilmeleri için ortaya çıkan siyasi akımları ve eğilimleri göstermek gerekiyordu. Lenin, kapsamlı bir makale yazdı ve 1914 Mayıs'ında Bolşevik dergisi Prosweschtschenje'de (“Aydınlanma”) yayımladı . Burada, Lenin, çeşitli aşamalarında izlediğimiz mücadele olan, Bolşevizm ve Troçkizm arasındaki on yıllık mücadelenin dengesini çizdi:
“Rusya'nın Marksist hareketine eski katılımcılar Troçki figürünü çok iyi tanırlar; onlara Troçki ile ilgili bir şey söylemeye gerek yok. Fakat genç nesil işçiler onu tanımıyor, çünkü o belli bir türü temsil ediyor. Eski İskra zamanında (1901-1903) bu tip insanlar “Ekonomistler” ve İskra grubu arasında salındı. . . .
Tasfiyecilerden bahsettiğimiz zaman, “ Menşevizm ” ve “ Ekonomizm” de kök salmış belirli bir ideolojik eğilime işaret ediyoruz. .. belirli bir sınıfın, liberal burjuvazinin, politika ve ideolojisine yakından bağlı bir eğilim.
Bu insanlar, grupların üzerinde olduklarını “söylüyorlar”, ancak bu iddianın tek temeli, fikirlerini bugün bir gruptan, yarın diğerinden almaları. ”
“Troçki 1901 yılından 1903 yılına kadar İskranın açık taraftarıydı, ve Rjasanov 1903 yılında Parti Kongresi'nde Troçkinin oynadığı rolü "Lenin'in sopası" olarak isimlendirdi.1903 yılı sonuna gelindiğinde, Troçki açıkça bir Menşevikti , İskra yı terketti, “ekonomistlere ”geçti. Eski ile yeni İskra arasında “derin uçurum "açıldığını beyan etti. 1904-1905 yıllarında Menshevikleri bıraktı ve kararsız bir tutum muhafaza etti; bir seferinde Martinov'la (“ekonomist”) işbirliği yaptı, bir diğer zaman sol “sürekli devrimi” ni tekrar öne sürdü. 1906-07'de Bolşeviklere yaklaştı ve 1907 baharında kendisini Rosa Luxemburg'la tam bir anlaşma içinde olduğunu ilan etti.
Gerileme dönemi boyunca, uzun “fraksiyon-karşıtı” bocalamadan sonra tekrar sağa döndü ve Ağustos 1912'de tasfiyecilerin bloğuna katıldı. Şimdi onları tekrar terk ediyor, ama tüm temellerde, onların fikirlerini tekrar ediyor.
Bu türler, Rusya'daki kitlesel emek hareketinin tam olarak uyanmadığı , dünün tarihi oluşumlarının çökmesinin bir özelliğidir.
Daha genç nesil işçiler , bu tür kişileri tanımayı öğrenmelidir . - Parti kararlarıyla veya kendisiyle ilgilenmeden,. Rusya'daki mevcut emek hareketinde kazanılan deneyim hakkında, iddiaların en duyulmamışlarıyla öne çıkan . ”(XII / 2, s. 462.)
Lenin bunu, işçi sınıfındaki devrimci hareketin yeni bir ilerlemesinin arifesinde genç nesil işçilere söylemenin gerekli olduğuna inandı; Burada, Bolşevizmin yalnızca Menşevizme karşı değil aynı zamanda Troçkizme karşı yürüttüğü on yıllık mücadelenin dengesini çizdi .
Lenin yoldaş Troçki'de Bolşevizme zarar veren bir akımın, siyasi eğilimin bir şekillenmesini gördü. Bu nedenle ve sadece bu nedenle Lenin, Partiyi Troçkizme karşı uyarmanın gerekli olduğunu dikkate aldı.
Savaş Dönemi
Çeviri
Erdoğan A
Erdoğan A
2, 3 Ağustos, 2019
Hiç yorum yok