Kendi Kaderini Tayin Üzerine Tartışmanın Sonuçları
Lenin
Polonyalı Sosyal-Demokratlarının hatalı iddialarının tersine, ulusların kendi kaderini tayin etme talebi, Partimizin ajitasyonunda, örneğin, halkın silahlandırılmasında, kilisenin devletten ayrılmasında, memurların halk tarafından seçilmesinde ve darkafalıların “ütopik” olarak adlandırdıkları diğer bir sürü konularda hiç te daha az bir rol oynamamıştır. Aksine, 1905'ten sonra ulusal hareketlerin güçlenmesi, doğal olarak 1912-13'deki bazı makaleler de dahil olmak üzere Partimiz tarafından daha kuvvetli bir ajitasyona, ve 1913'te Partimizin kararı ile, kesin bir “ Kautskian karşıtı” , konunun tanımını (sadece lafta “tanıma” ya müsamaha göstermeyen) bir içerikte ifade vermiştir.
(..)
Açık sözlü Lensch gibi sosyal-emperyalistler, hem kendi kaderini tayine, hem de ilhakın feshedilmesine karşı hala direniyorlar. Kautsky cilere gelince, ikiyüzlü bir şekilde kendi kaderini tayin etmeyi kabul ediyorlar - burada Rusya'da Troçki ve Martov aynı yolda gidiyor. İkisi de , Kautsky gibi , kendi kaderini tayin etmekten yana olduklarını söylüyorlar. Uygulamada ne oluyor? Troçki'nin Nashe Slovo daki “Ulus ve Ekonomi” makalelerini ele alalım, ve bunlarda onun her zamanki eklektizmini bulacaksınız: bir yandan ekonomi ulusları birleştirir, diğer yandan da ulusal baskı onları böler. Sonuç? Sonuç, egemen olan ikiyüzlülüğün teşhir edilmemiş olarak muhafaza edilmesi, ajitasyon sıkıcı ve en önemli olana, temel, kayda değer ve pratikle yakından ilişkili olana - birinin “kendi” ulusu tarafından ezilen ulusa karşı tutumu - değinilmemesi.
Martov'la yurt dışındaki diğer sekreterler, meslektaşları ve yandaş üye Semkovski nin kendi kaderini tayine karşı mücadelesini sadece unutmayı tercih ediyorlar - faydalı bir unutkanlık! Gvozdyovites ın yasal basının da (Nash Golos ) Martov, emperyalist savaş sırasında henüz katılım demek olmadığı tartışılmaz gerçeğine işaret ederek, vb. kendi kaderini tayin etme lehine konuştu, ancak asıl şeyden kaçınarak - aynı şekilde yasa dışı ve özgür basında da (konudan) kaçınmaktır! - Rusya, barış zamanında bile, o çok daha acımasız, ilkel, ekonomik olarak geri ve askeri olarak bürokratik bir emperyalizmle ulusların ezilmesinde dünya rekoru kırdı.
Kendi kaderini tayin hakkını hemen hemen Plehanov, Potresov'la ve Şürekasının tanıdığı biçimde tanıyan, yani, Çarlık tarafından ezilen milletler için ayrılma özgürlüğü için mücadele etme gereği duymadan "tanıyan" Rus Sosyal-Demokratı, gerçekte bir emperyalisttir ve çarlık uşağıdır.
Troçki ve Martov’un öznel “iyi” niyetleri ne olursa olsun, onların (konu üzerine) kaçamak duruşları, nesnel olarak Rus sosyal-emperyalizmini destekler. Emperyalizm çağı, bütün “büyük” güçleri bir dizi ulusların ezenlerine dönüştürdü, ve emperyalizmin gelişmesi kaçınılmaz olarak, uluslararası Sosyal-Demokraside de bu sorundaki eğilimlerin daha kesin bir şekilde bölünmesine yol açacaktır.
Lenin Collected Works,
Volume 22, pages 320-360
Çeviri
Erdoğan A
Nisan 9, 2019
Hiç yorum yok