SBKP (B) 10 uncu KONGRESİ

Moskova, 8-16 Mart 1921 38

Lenin

SENDİKALAR ÜZERİNE KONUŞMA 14 MART

Yoldaşlar, Yoldaş Troçki bugün polemiklerinde özellikle kibardı ve beni son derece ihtiyatlı olduğum için kınadı. İltifatı için ona teşekkür ediyorum, ama iltifatı geri veremediğim için üzgünüm. Aksine,  daha acil konular varken  şimdi sendika meselesiyle ilgili tartışmaya devam etmemize neden olan hataya karşı tutumumu ifade etmek için çok fazla zaman kaybetmeme neden olan dikkatsiz arkadaşımdan bahsetmeliyim.. 

Yoldaş Troçki, sendika sorunuyla ilgili tartışmada son sözünü  29 Ocak 1921'de Pravda’da söyledi. “Anlaşmazlıklar Var, Ama Neden konuları birbirine karıştırmalı?” başlıklı makalesinde, her şeyi kimin başlattığını sorarak    beni bu karışıklıktan sorumlu olmakla suçladı. Suçlama, suçu kaydırmaya çalıştığı için Troçki'ye geri tepti. Yazısının tamamı, sendikaların üretimdeki rolü sorusunu gündeme getirdiği iddiasına dayanıyordu ve tartışılması gereken konu bu olması gerekirdi. Bu doğru değil; Anlaşmazlıklara neden olan ve onları acı verici yapan şey bu değildir. Ancak, , tartışmayı tekrar tekrar tekrar yapmak zorunda kalmak nekadar sıkıcı olursa olsun- doğru, sadece bir ay boyunca katıldım - bunun başlangıç ​​noktası olmadığını tekrar söylemeliyim; 2-6 Kasım tarihlerinde Beşinci All-Russia Sendikalar Konferansında ilan edilen “yenileme” sloganıyla başladı. Zaten o zaman Rudzutakın  kararını gözden kaçırmayan - Merkez Komite üyeleri  kendim-de dahil olmak üzere - arasında  üretimde sendikaların rolü üzerine hiçbir anlaşmazlık bulunmadığı herkes tarafından farkına varıldı. Ancak üç aylık tartışma bunları ortaya çıkardı. Bunlar hep vardı ve siyasi hatalardı. Bolşoy Tiyatrosu'ndaki bir tartışma sırasında, Yoldaş Troçki beni sorumlu Parti işçilerinin önünde tartışmayı bozmakla suçladı. Bunu bir iltifat olarak kabul ederim; tartışmanın yapılış biçimi nin önümüzdeki şiddetli bahar olması nedeniyle bu tür bildirimlerin zararlı olacağından durdurmaya çalıştım.  Bunu sadece kör olanlar göremezdi.

Yoldaş Troçki şimdi her şeyi kimin başlattığını sorduğuma gülüyor, ve komisyona hizmet vermeyi reddettiği için onu kınamam gerektiğine şaşırıyor.  Bunu yaptım çünkü bu çok önemli, Yoldaş Troçki, gerçekten, çok önemli; sendika komisyonuna hizmet vermeyi reddetmeniz Merkez Komitesi disiplinini ihlal etti. 

Troçki bu konuda söz ettiğinde, sonuç, bir ihtilaf değil ama Partinin yenilenmesi-yeniden organize edilmesi ve bir neslin acı duygularına ; aşırılıklara yol açar - Yoldaş Troçki “şeytani öfke” ifadesini kullandı. Yoldaş Holtzmann tarafından kullanılan bir ifadeyi hatırlıyorum: “Şeytani” kelimesi bir şeyi aklıma "şeytani" bir şey getirdiği için alıntı yapmayacağım; oysa Holtzmann meleklerden birini hatırlatır. Bununla ilgili “şeytani”  hiç bir şey yok, ancak iki tarafın da aşırı uçlara gittiğini unutmamalıyız ve çok daha anlamsız olan, en iyi yoldaşlardan bazılarının aşırı uçlara gitmesi. Ancak, Yoldaş Troçki'nin yetkisi buna eklendiğinde, ve 25 Aralık'ta yaptığı bir kamu konuşmasında, Kongrenin iki eğilim arasında seçim yapması gerektiğini söylediğinde, bu sözler affedilmez! Bunlar üzerine kavga ettiğimiz siyasi hatayı oluşturuyorlar. Ve insanların  iki odalı (çatışan) konferanslar hakkında esprili olmaya çalışması saflıktır. Kongre delegelerinin oylarının bölünmesini engellemek için görüşme yapmasının yasak olduğunu söyleyen şarlatanı görmek isterim. Bu çok fazla abartma olur. “Yenileme” sorusunu gündeme getirmek ve bunu tamamen yanlış bir şekilde yapmak Yoldaş Troçki ve Tsektran’ın  siyasi hataydı. Bu siyasi bir hataydı ve henüz çözülmedi. Taşımacılık konusunda, bir karar var.

Burada tartıştığımız şey sendika hareketi ve işçi sınıfının öncüsü ile proletarya arasındaki ilişkidir. Her hangi birisini yüksek bir görevden almamızda (işten çıkarmamızda) onur kırıcı hiçbir şey yoktur. Bu hiç kimsenin üzerine bir şey yansıtmaz. Eğer bir hata yaptıysanız, Kongre bunu tanıyacaktır ve işçi sınıfının öncüsü ile işçi kitlesi arasındaki karşılıklı ilişkileri ve karşılıklı güveni onaracaktır. “10 Platformu” nun anlamı bu. İçinde ikame edilebilecek şeylerin olması ve bunun Troçki tarafından vurgulanması ve Ryazanov tarafından büyütülmesinin önemi yok. Biri bir konuşmada, Lenin'in platformda yardım aldığına ya da taslak hazırlamada yer aldığına dair hiçbir kanıt bulunmadığını söyledi. 

Buna şunu söylerim: eğer bir yardım olsaydı, yazarak veya telefon ederek, imzaladığım her şeyde, uzun zaman önce delirmiş olurdum.. Karşılıklı anlayış ve işçi sınıfının öncüsü ve işçi kitlesi arasında karşılıklı güven elde etmek için,  eğer Tsektran bir hata yaptıysa - ve herkes hata yapabilir -düzeltmesi nin gerekli olduğunu söylüyorum. Ancak hatayı savunmak siyasi bir tehlike kaynağıdır. Eğer burada Kutuzov'un ifade ettiği tutumu demokrasinin hizmetine dönüştürmek için elimizden gelen her şeyi yapmamış olsaydık siyasi iflasla karşı karşıya kalırdık. 

İkna zorlamadan önce gelmelidir. Zorlamadan önce insanları ikna etmek için her türlü çabayı göstermeliyiz. Geniş kitlelere inanç sağlayamadık ve onlar ile öncü arasındaki doğru ilişkiyi bozduk.

Kutuzov gibi insanların zamanlarının bir bölümünü iş-benzeri konuşmalarını bizim, çalışmalarımızdaki skandallı bürokratik uygulamalara işaret etmek için ayırdıkları zaman şunu söylüyoruz: Bu doğru, devletimizde bürokratik bozukluklar var. Ve biz  parti dışı işçileri buna karşı savaşmak için bize katılmaya davet ediyoruz. Burada, bu çalışma için Kutuzov gibi yoldaşları listelememiz ve onları desteklememiz gerektiğini söylemeliyim. Tecrübemizden çıkartılacak ders budur.

Sendikalist sapmaya gelince - bu (öne sürdükleri) saçma. Platformlarında siyah beyaz bir talep belirleyen ve Kollontai tarafından onaylanan “Rusya Federasyonu Tüm Üretici Üreticileri Kongresi” nin Engels'e atıfta bulunulabileceğini savunan Shlyapnikov'a söylemek zorunda olduğumuz tek şey bu .

Engels, sınıfları olmayacak ve sadece üreticilerden oluşacak komünist bir toplumdan bahseder. Şimdi sınıflar var mı? Evet var. Sınıf mücadelemiz var mı? Evet ve en kızgını! Bu kızgın sınıf mücadelesinin tam ortasına gelip “Tüm Rusya Üreticileri Kongresi” nden bahsetmek, sendikalist bir sapmanın, açıkça ve değişmez bir şekilde kınanması gerektiği değil mi? Bu platformda acele bir şekilde , Bukharin in bile üçte biri aday gösterme önerisi tarafından tetiklendiğini (hataya düşürüldüğünü) görüyoruz. 

Yoldaşlar, Parti tarihindeki böyle dalgalanmaları unutmamalıyız .

Ve şimdi, İşçi Muhalefeti demokrasiyi savunduğundan ve bazı sağlam taleplerde bulunduğundan, çitlerimizi onunla onarmak için elimizden gelenin en iyisini yapacağız; ve Kongre, kesin bir seçim yapmalıdır. Bürokrasinin kötülükleriyle savaşmak için yeterince çaba göstermediğimizi söylüyorsunuz - gelin ve bize yardım edin, yaklaşın ve bize yardım edin; fakat “Tüm Rusya Üreticileri Kongresi” bir Marksist,  komünist bir kavram önermesi değildir. İşçi Muhalefeti, Ryazanov'un yardımıyla, Programımız a yanlış bir yapı koyuyor : “Sendikalar sonuçta, tek bir ekonomik varlık olarak, bütün ulusal ekonominin idaresinin fiili bir şekilde ellerinde  konsantrasyonuna  ulaşmalılar. ”Abartma, her zaman yaptığı gibi, Shlyapnikov  bunun yirmi  beş yüzyıl alacağını düşünüyor . . . .Program; Sendikalar “sonuçta ulaşması gerekir” ve Kongre bu nun yapıldığını söylediğinde, talep yerine getirilecektir:  diyor.

Yoldaşlar, Kongre şimdi Rusya’nın ve tüm dünyanın proleteryasının önünde, İşçi Muhalefetinin önerisini sendikalist bir yarı-sapma olarak kabul edildiğini öne sürdüğünü beyan ederse, eminimki bütün gerçek proleterler ve muhalefet içindeki sağlam öğeler  bizi takip edecekler ve Tsektran'ın ufak bir hatası nedeniyle sarsılmış kitlelerin güvenini yeniden kazanmamıza yardımcı olacaktır.

Eminim ki saflarımızı ortak bir gayretle güçlendirip toplayacağız ve önümüzdeki zor mücadeleye birlikte yürüyeceğiz. Ve oy birliğiyle ileriye doğru yürüdükçe, tutarlılık ve kararlılıkla kazanacağız. (Alkış)

VI Lenin, Collective Works,

VO1. 32. sayfa 210-13

Çeviri
Erdoğan A
12 Nisan 2019