Faşist Franko Hizmetinde Troçkizm - HALK ORDUSUNA KARŞI POUM
HALK ORDUSUNA KARŞI POUM
Avrupa'nın en güncel orduları ile aynı temelde düzenlenen İspanya Halk Cumhuriyeti Düzenli Ordusunun oluşturulması, olağanüstü kararlılıkla ve sabırla mümkün kılınan bir başarıydı. Kuşkusuz, bu İspanya Halk Cephesi'nin Franko ve generallerinin isyanından bu yana yaptığı en dikkat çekici özelliklerden birisidir. Cesur ama örgütlenmemiş işçi milis grupları, 19 Temmuz'da aceleyle bir araya toplanmış ve müzelerden gelen kalıntılarla ve ele geçirilen herhangi bir şeyle modern askeri teknikte uygun şekilde yönetilen ve eğitilen merkezi birleşik bir güce dönüştürmek için bu acil bir durumdu.
İspanyol halkının Halk Cephesi'nden talep ettiği görev. Bu ağır ve zor bir görev olduğunu ve birçok hayal kırıklıkları ve yenilgiler katlanmak zorunda olan seyrinde hasta çaba ay gerektirdiği. Ancak İspanyol işçilerin sadakati ve coşkusu, gelecekteki tüm zorlukların üstesinden geleceği için tüm zorlukların üstesinden geldi. Ve Cumhuriyete kendi yeminine sadık kalmış Düzenli Ordu birkaç yüz görevlilerinin değerli işbirliği ile, milis kontrol altında Franco'nun paralı asker tutma kapasitesine sahip olan bir yürürlüğe düzenlendi.
Ülkenin geleceğinin bağlı olduğu ve yabancı Faşizmin işgaline karşı tek olası korumayı oluşturan bu göreve, Halk Cephesi'nin her bir tarafı, durumu büyütme yetenekleriyle orantılı olarak enerjilerini adadı. İspanya için bu bir ölüm kalım meselesiydi.
Alışılagelmiş çizgisine sadık olan POUM, Düzenli Ordunun oluşumunu ve örgütlenmesini engelleme çabalarını adadı . İlk önce, yerel geleneklerin askeri disiplinin tanıtımına karşı çıkma eğiliminde olduğu Katalonya'da POUM demagojik sloganını kullandı : “ İşçi milisleri isyanı aştı, savaşı kazanacaklar” ve Birleşik Devletler'in tüm çabalarına direndi Sosyalist ve Komünist Partilerin düzenli bir orduyu örgütlemesi . POUM şu şekilde tartışmıştır:
“Düzenli bir ordu istemiyoruz çünkü bu, militarizmin tanınması demektir, eski orduda bulunan aynı yöntem ve biçimlerin kullanılması anlamına gelir, sadece devrimci milisler istiyoruz.”
Ancak bu engellemeye rağmen , Halk Ordusu şekillendi; ve başkentin kapısındaki Faşist birlikleri durdurarak Madrid’de kendisini kanıtladığında, Troçkistler taktiklerini değiştirdiler, çünkü devrimciler olarak maskelenmiş olmalarına rağmen, Düzenli Ordu’ya karşı açık muhaliflikleri onların gerçek yüzlerini ortaya çıkardı .
POUM daha sonra geleneksel bölme taktiklerini benimsedi. Yeni örgütlenmiş orduda, Sosyalistler, Komünistler, Anarşistler, Katolikler ve Cumhuriyetçiler yan yana savaşıyorlardı. POUM buna “ tamamen işçi sınıfı bir ordu” anlayışıyla karşı çıktı ve liderlerinden biri olan Solano, Castellon'da bir toplantıda ilan etti.
“ Genç Liberaller, küçük burjuvazi ve Katolik kalabalıklığından oluşan bir ordunun oluşumuna göz yumamayız.”La Batalla ekledi :
“ proleter kontrolü olmayan bir ordu devrim için bir garanti değildir.”Bu ima doğrudan bir yalandı çünkü İspanyol işçi sınıfı yeni Düzenli Ordu'ya subaylarının çoğunluğunu ve iyi denenmiş liderlerin birçoğunu vermişti.
Ordunun temellerini baltalamayı amaçlayan bu suç kampanyasının yanı sıra, POUM, eski Ordunun Cumhuriyete sadık kalan subaylarına karşı ve yeni rejime karşı düşmanlıklarını kışkırtmaya teşvik etmek için her türlü aracı ve provokasyonu kullandı. Bu saldırı, ordunun tek kontrolünün “güvenilemiyecek”profesyonel askerlerin ellerinde olduğu iddiasına dayandırıldı.
Ve bu iddiayı, şöyle bir durumdayken yaydı; asker liderlerinin halkın saflarından yükselen sayısının ,Fransız Devrimi'ni andıran bir şekilde ortaya çıkarken, İspanyol Ordusuna Modesto, Lister, Campesino, Mera vb. . ve Madrid savunmasının hayat ve ruhu General Miaja, ve General Bosas gibi profesyonel askerlerin Cumhuriyetin şanlı tarihini yaparken, ve İspanyol halkına sadakatlerini mümkün olan en iyi delilleri vererek gösterirken.
Halk Ordusunu örgütleme görevinde gerçek bir ilerlemeyi temsil eden her adım, POUM'un saldırıları na hedef oldu. Cumhuriyetçi askerlere bugün sahip oldukları yüksek derecede politik anlayışı vermekle yükümlü bir kurum olan, Genel Askeri Lomisyon, aynı şekilde Troçkist provokasyonların hedefi oldu. POUM'un temel taktiği, tüm sorunlara karşı dağınıklığa neden olmaktı, ve bu nedenle POUM liderleri başka bir askeri komiserliğin kurulması gerektiğini ileri sürdü. Bu Andres Nin'in talebi idi . 16 Aralık 1936'da, en küçük bir vicdan azabı duymadan, bu Cumhuriyetçi örgütün her türlü rezil suistimali yönünde , Radyo Barcelona'dan yayın yapan Andres Nin'in talebi idi.
Bu hesaplanmış provokasyon parçasının pratik sonucu, Troçkistlerin, kovulan Falanjistler gibi şüpheli unsurlardan oluşan ve Lenin' le adlandırdıkları,bir askeri birlik oldu. Lerida'da bir askeri okul açtılar, ve Mayıs ayına kadar orada görevli subayları eğittiler. POUM'un liderleri, kendilerine karşı çok hoşgörülü olan Caballero'nun asker sağlayacak kadar aptallık yapacağını ve yeteri kadar askerli etkileyeceklerini umuyorlardı.
Bu arada anti-Faşist örgütler başkenti savunmak için binlerce üyesini gönderiyorlardı. POUM daha sonra, büyük bir gösterişle, ilk birliğin Madrid'e gitmek üzere hazır olduğunu açıkladı. Birlik gerçekten ayrıldı, ancak başkente ulaştığında, savaş gücü toplam seksen kişiden oluşuyordu (bu rakam her tarafca doğrulanıyor).
POUM militanlarının ve "ünlü Lenin bölüğü" nün cephedeki davranışlarına gelince, Aragon cephesinde uzun süre kaldıkları süre boyunca Faşistlerle olan sürekli dostlukları ünlüydü. Bazı ilçelerde, özellikle de Huesca'da, Faşistlerle haftada birkaç kez futbol bile oynadılar. Bu faşistlerle kardeşleşmenin kanıtı, ILP’nin eski bir üyesi olan genç bir İngiliz gönüllü tarafından sağlanmaktadır:
“ Hayatım boyunca adalete sadık kaldım, Sosyalist oldum ve Faşizm İspanyol halkına karşı saldırılarını başlattığında, İspanya'ya üç işçi yoldaşla birlikte savaşa katılmak için geldim.
“Madrid e gitme niyetiyle 11 Ocak tarihinde , bir grup ILP gönüllüleri ile İspanya'ya ulaştım. Ama hiç öğrenemediğim nedenlerden dolayı , POUM tarafından kontrol edilen Barselona'daki “Lenin Kışlası ” nda tutuldum. Burada yaptığımız tek şey, sokaklarda
günlük yürüyüşlere devam etmekti. Bu İngiliz grubumuzu rahatsız etti. Sonra Aragon cephesinin Alcubierra sektöründeki POUM milislerine dahil olduk ve Komutan Kopp komutasına yerleştirildik.
“Burada fark etmeye başladığımız birkaç şey vardı. Genel olarak yemekler çok azdı ve yemekleri cepheye getiren katırlar geldiğinde, daha iyi olan çeşitlerin her zaman eksik olduğunu fark ettik.
Her gece saat 23: 00'de, nöbetçiler bir araba çıngırak sesini duydular ve biz onun ışığından solumuzdaki konum ile Faşistlerin hattı arasındaki boşluktan geçtiğini söyleyebiliriz. Bu ışığa asla ateş etmememiz emredildi ve bu konuda meraklı olduğumuzda, araştırma yapmamız yasaklandı. Üstlerimiz bize tatmin edici bir açıklama yapmadı ve her birimiz, hiçbiri ateşlenmeden düzenli olarak düşman hatlarına geçen gizemli bir araba hakkında hiçbir şey bilmiyormuş gibi davrandık. Bir gün bir çatışma sırasında, o arabanın her gece alması gereken yol üzerinde, faşistler in kalmış olduğu küçük bir kulübe bulduk. Nöbetleri geçmeyi ve bir sonraki seferde el arabasını takip etmeyi denemeyi başardık, ancak plan başarısız oldu, çünkü aynı gece genel bir çağrı oldu ve başka bir bölüme taşındık.
“ Huesca yakınlarında yemek konusunda aynı zorluklar vardı. Giysilerimiz zayıftı. Bir gece ileri doğru bir hareket sırasında Komutan Kopp'un faşist çizgilerden döndüğünü gördük.
“Siyasi çalışmada, ayrıca, POUM aynı şekilde Faşizm için çalışıyordu. POUM temsilcileri tarafından verilen siyasi raporlar her zaman yenilgiyi kaçınılmaz olarak gösterdi ve işçilerin cephenin gerisinde baskı altında kaldıklarına, ve bir terör saltanatıyla karşı karşıya olduklarına inanmaya yönlendirildi. Zaman zaman bize iç bölgedeki işçilere karşı kanlı çatışmalar olduğu söylendi.
“Cepheye geri döndüğümde, POUM un birlikleri ve Faşistler arasında açık bir kardeşliğin olduğu aşikardı. Gazete, tütün ve içecek değiş tokuşu yapıldı. Bizim pozisyonumuz Faşist saldırıya yaklaşık 150 yard (137 metre) idi, ve faşistlerin bize durmadan ayrılmamızı söylemelerine rağmen, onların ateşlemelerine asla karşılık vermemek için emir vardı. Gittikçe daha fazla POUM un pro-Faşist çizgisini görmeye başladım, ve Arthur adında bir arkadaş ile eve dönmek için izin istedik. İzin vermeyi reddetmek için bize gösterilen tüm bahaneleri tekrar etmeme gerek yok. Öte yandan, Amerikalı bir Troçkist, istediği anda Valensiya'ya geri döndü.
“Arthur ve ben İspanyol Hükümetine karşı POUM için eylem yapmayı reddettiğimizi başlangıçta söyledik, ancak sektörümüzde ihtiyaç duyulan surların inşa edilmesinde yer almayı teklif ettik. POUM sonra bizi hapsetmekle tehdit etti. Barselona'ya kaçtık ve bir arkadaştan direniş fikrinden vazgeçildiğini duyana kadar birkaç gün orada kaldık.
Daha sonra cepheye geri döndük ve üç hafta sonra Halk Ordusu'na katılmak sorunsuz halloldu. Bu deneyimler uzun süre Sosyalist harekete olan inancımı sarstı. Ancak bugün, bir zamanlar güvendiğim bazı liderlerin alçaklıklarına rağmen, biz işçilerin mücadeleye devam etmeleri gerektiğinin farkındayım . Ve şimdi umarım eskisinden daha deneyimli olarak, faşizme karşı ve sosyalizm için mücadelede yararlı hizmet verebilirim.
Yaşasın Cumhuriyetçi İspanyol halkı!
Yaşasın, dünyadaki tüm işçilerin zaferi! ”
Barcelona, Ağustos 21. 1937.
İmza : " JA FRANKFORT."
Trotskistler, anonim bir broşür halinde, İspanyol halkına yardım etmek, kendi özgür iradesiyle gelmiş tüm ülkelerden gönüllülerden oluşan kahraman Uluslararası Tugayı hakkında iğrenç propaganda seli yayınladı. Örneğin, aşağıdaki alıntı, Franko'nun en sadık destekçilerine layıktır:
Anarşist yoldaşlar! Uluslararası Tugay'a güvenme. Katalonya Komünistlerinin ve İspanya'nın size karşı savuracağı ordunun çekirdeğini sağlayacak. Aynı şekilde, Rus devrimi sırasında Komünistlerin de Anarşistleri yok etmeleri gibi. ”
Devamı
Hiç yorum yok