Sosyal-Demokratlar ve Seçim Anlaşmaları - 4
VI Lenin
Toplu Eserler, Cilt 11, sayfa 275-298
Bu nedenle, somutda olan seçim sisteminin incelenmesi, seçimlerin daha düşük safhalarındaki blokların şehirlerde özellikle arzulanmadığını ve zorunlu olmadıklarını göstermektedir. Kırsal kesimde, daha düşük evrelerde (yani, her-on-haneden-birinin temsilcileri ve delegelerin seçiminde), bloklar hem arzu edilmez hem de oldukça gereksizdir. Delegelerin Uyezd (eyalet meclisinden küçük olan idari bölge. EA) meclisleri ve seçmenlerin Gubernia (Eyalet. EA) meclisleri belirleyici siyasi öneme sahiptir. Burada, yani, yüksek aşamalarda, parti ilkesinin istenmeyen bir şekilde ihlal edilmesine gerek olmadan kısmi anlaşmalar gerekli ve mümkündür; çünkü kitleler önünde yarışma sona ermiştir, ve ne kitlelerin önünde doğrudan veya dolaylı olarak (ya da hatta varsayımla) "partisiz politika"yı savunmaya gerek vardır; nede proletaryanın tamamen bağımsız sınıf politikasını gizlemenin en küçük bir tehlikesi vardır.
Şimdi, önce biçimsel olarak, aritmetik bakış açısıyla, tabiri caizse, bu kısmi seçim anlaşmalarını hangi aşamalarda üstleneceklerini tartışmak için inceleyelim.
Yaklaşık yüzde olarak alacağız, yani, seçmenlerin dağılımını (ve bunlara dahil olan delegelerin) partiye göre dağılımını, her yüzde sçmen olarak alacağız . Bir seçmen meclisinde başarılı olmak için bir adayın her 100 kişiden en az 51 inin oyunu alması gerekir. Bu, Sosyal-Demokrat seçmenlerin genel taktik kuralının aşağıdaki gibi olması gerektiğini gösterir: Sosyal-Demokrasiye sempati duyan yeterli sayıda burjuva demokratik seçmeni, ya da böylesine desteği hak edenleri, kısmen Sosyal-Demokrat ve kısmen de en iyi bourgeois-demokratik seçmenlerin seçilmesini güvence altına almak için saflara kazanmaya çalışmak, ve böylece geri kalanları birlikte yenmeye çalışmak.
Bu kuralı basit örneklerle açıklayacağız. 100 seçmen arasından 49'unun Kara 100 ler (otokratik, Milliyetci. EA), 40'ının Kadet (Anayasal Monarşizmi savunan Liberal, Demokrat. EA) ve 11'inin Sosyal-Demokrat olduğunu varsayalım. Seçimlerin Duma adaylarının ortak sayısına göre seçilmesini sağlamak, şüphesizki, seçmen sayısına göre orantılı bir dağılımını sağlamak için, Sosyal-Demokratlar ve Kadetler arasında kısmi bir anlaşma yapılması gerekiyor (yani, bu durumda, Duma’nın bütün Gubernia dan beşte biri koltuğu, diyelim, onda ikisi,Sosyal-Demokratlara gidecekti , ve beşte dördü, ya da onda sekizi Kadet’lere gidecekti). Eğer 49 Kadet, 40 Trudovik ve 11 Sosyal-Demokrat varsa, Kadetleri yenmek ve kendimiz için koltukların beşte birini ve Trudoviklerin dörtte beşini kazanması için Trudoviklerle (Soyalist Devrimcilerden ayrılan- "tarım devrimi" ni savunan, sağ ve sol arasında voltalıyan demokrat grup. EA) bir anlaşmaya varmalıyız. Böylesi bir durumda Trudovik’lerin demokratik inançlarının tutarlılığını ve kararlılığını denemek için mükemmel bir fırsata sahip olmuş oluruz: Kadetlerden tamamen geri dönmeyi ve işçi partisinin seçmenleriyle birlikte onları yenmeyi kabul ederler mi, yoksa şu ya da bu Kadet'i “kurtarmayı” mı tercih ederler, ya da belki de Sosyal-Demokratlarla blok yerine, Kadetler'le birlikte bir blok mu tercih edecekler? Burada, bütün küçük-burjuva unsurlarının, monarşist burjuvaziye veya devrimci proletaryaya doğru ne kadar çekildiğini gösterip kanıtlayabiliriz ve kanıtlamamız gerekir.
Son örnekte Trudovik'ler, ilk durumda toplam koltuk sayısının dörtte birini elde edecekleri, ikincisinde ise dokuzda dördünü kazanacakları için, Kadetlerle değil, Sosyal-Demokratlarla bir blok oluşturarak bariz bir avantaj kazanacaklardır.Daha da ilginç olanı bunun tersi olur: 11 Kadetler, 40 Trudovik ve 49 Sosyal-Demokrat. Böyle bir durumda bariz bir avantaj olasılığı, Trudovik'lerin Kadetlerle bir bloğa girmesine neden olur: Bu durumda “biz” Duma'da daha fazla sandalye alacağız diyeceklerdir.Ancak, demokrasi ilkelerine ve gerçek işçi kitlelerinin çıkarlarına bağlılık, Duma'daki bazı sandalyeler pahasına olsa bile, kesinlikle Sosyal-Demokratlarla bir blok oluşturmayı gerektirir.
Proletaryanın temsilcileri, bu tür durumları dikkatlice dikkate almalı ve seçmenlere ve bütün insanlara (delegelerin ve seçmenlerin meclislere yapılan anlaşmaların sonuçları kamuya açıklanmalıdır) bu seçim aritmetiği ilkesi bakış açısından önemi açıklamalıdır.
Dahası, son örnekte hem bariz avantaj beklentisinin hem de prensip düşüncelerinin, Trudovik’leri bölmek için Sosyal-Demokratlara teşvik olduğu bir durum görüyoruz. Eğer, bunların arasında, diyelimki iki tamamıyle partili Sosyalist-Devrimci varsa, onları kendi tarafımıza kazanmak için ve 51 oyla tüm Kadetler'i ve daha az devrimci Trudoviklerin geri kalanını yenmek için her türlü çabayı göstermeliyiz. Eğer Trudovik'ler arasında iki Sosyalist-Devrimci ve 38 Popüler Sosyalist varsa, Sosyalist-Devrimcilerin demokrasinin çıkarlarına ve çalışan kitlelerin çıkarlarına olan sadakatini deneme fırsatına sahip olacağız. "Cumhuriyetçi demokratlara ve monarşiyi hoş gören Popüler Sosyalistlere karşı oy kullan" ; "toprak ağalarının topraklarına el konulması için ve itfa ödemelerini tolere eden Popüler Sosyalistlere karşı oy kullan"; var olan orduyu kabul eden Popüler Sosyalistlere karşı, bütün halkı silahlandıranlar için oy kullan"diyeceğiz. Ve sonra, Sosyalist-Devrimcilerin kimi tercih edeceğini göreceğiz - Sosyal-Kadet lermi [3]yoksa Sosyal-Demokratlar mı.
Bu bizi bu seçim aritmetiğinin siyasi ilke bakış açısından önemi sorusuna getirir. Bizim buradaki görevimiz koltuk avcılığına karşı çıkmak ve sosyalist proletarya bakış açısının ve burjuva demokratik devrimimizin tam zaferinin çıkarlarının kesin ve tutarlı bir savunmasını ortaya koymaktır.
Hiçbir koşul altında ve hiçbir şekilde, Sosyal-Demokrat delegeler ve seçmenler, proleter bir parti olarak katı sınıf konumumuz olan sosyalist amaçlarımız konusunda sessiz kalmazlar. Ancak, sadece bir “sınıf” kelimesinin tekrarı, proletaryanın bugünkü devrimde öncü rolünü belirtmek için yeterli değildir. Sosyalist doktrinimizi ve Marksizmin genel teorisini açıklamak, proletaryanın öncü rolünü kanıtlamak için yeterli değildir. Bu, ilave olarak, mevcut devrimin yakıcı sorunlarını analiz ederek , işçi partisinin üyelerinin bu devrimin çıkarlarını koruma, tam zaferinin amacı konusunda diğerlerinden daha tutarlı, daha titiz, daha kararlı ve daha becerikli olduğunun pratikte gösterebilmesini gerektiriyor . Bu kolay bir iş değildir ve seçim kampanyasına katılan her Sosyal-Demokrat'ın ana ve temel görevi buna hazırlıklı olmaktır.
Delegelerin ve seçmenlerin meclislerindeki partilerin ve partilerin tonları (söylemeye gerek yok ki- seçim kampanyası süreci yanı sıra ) arasındaki farkları belirlemek küçük ama kullanışlı bir pratik olacaktır. Bu konuda, tesadüfen, olayların seyri, Sosyal-Demokrat İşçi Partisi üyelerini rahatsız eden birçok tartışmalı soruyu çözecektir. Nashe Dyelo’nun aşırı oportunistlerinden Sotsial-Demokrat’ın ılımlı oportunistlerine kadar, Partinin Sağ kanadı, Trudovik’ler ve Kadetler arasındaki farkı açıkça ortaya koyan ve çarpıtan, yeni ve çok önemli bir olayı (gelişmeyi) fark etmekte başarısızlar, yani, Trudoviklerin Popüler Sosyalistlere, Sosyalist Devrimcilere ve birine veya diğerine geçmesi ile bölünmesi. Şüphesizki, İlk Duma'nın tarihi ve dağılması, zaten Kadetler ve Trudovik'ler arasında ayrım yapmanın kesinlikle zorunlu olduğunu ve ikincisinin öncekinden daha tutarlı ve sadık bir şekilde demokratik olduğunu ortaya koyan belgesel kanıtlar sunmuştu.
İkinci Duma seçim kampanyası, bunu daha da grafiksel, daha kesin, daha eksiksiz ve daha geniş olarak kanıtlamalı ve göstermeli. Örneklerle göstermeye çalıştığımız gibi, seçim kampanyasının kendisi, Sosyal-Demokratlara çeşitli burjuva-demokratik partileri arasında doğru bir şekilde ayırım yapmayı öğretecek ve Kadetler’in ana, genel olarak burjuva demokrasisinin önemli temsilcileri olduğu yönündeki son derece hatalı fikri çürütecek, ya da daha doğrusu, ortadan kaldıracak.
Genel olarak seçim kampanyasında ve daha yüksek aşamalardaki seçim anlaşmaları sonuçlanmasında da, Sosyal-Demokratların, ağır bilimsel terimler, yabancı kelimeler ve depolanmış sloganları, henüz kitlelerce bilinmeyen ve anlaşılmaz olan tanımlama ve sonuçlamaları bir tarafa atarak, kitlelerin anlayabileceği bir dilde, basitçe ve açıkça konuşmaları gerektiğini belirtelim. Gösterişli deyimler olmadan, lafebeliği yapmadan, ama gerçekler ve rakamlarla, sosyalizm ve şimdiki Rus devriminin sorunlarını açıklayabilmeliler.
Bu devrimin iki temel sorunu, özgürlük ve toprak sorunları, kaçınılmaz olarak burada ortaya çıkacaktır. Halkın büyük kitlesini rahatsız eden bu temel sorunlar üzerine hem saf sosyalist propaganda-,küçük mülk sahibi ile proletaryanın bakış açısı arasındaki fark- ve hem de halk üzerinde nüfuz için mücadele eden taraflar arasındaki fark üzerine yoğunlaşmalıyız.
Kara (100)Yüzler, Oktobristler dahil olmak üzere, toprağı halka vermeye, özgürlüğe karşıdırlar. Onlar devrimi zorla, rüşvetle ve aldatmakla durdurmak istiyorlar. Liberal-monarşist burjuvazi, Kadetler de devrimi durdurmak için çabalıyor, ancak bir takım imtiyazlar aracılığıyla. Onlar halka ne tam bir özgürlük ne de tüm toprakları vermek istemiyorlar. Kefalet ödemeleri ve gizli oyla genel oyla, eşit oy hakkıyla seçilen yerel toprak komiteleri aracılığıyla toprak ağalığını korumak istiyorlar.
Trudovik'ler, yani küçük burjuvazi, özellikle de kırsal küçük burjuvazi, tüm toprağı ve tam özgürlüğü güvence altına almak için çabalıyorlar, ancak bu amacı tereddütlü bir şekilde, bilinçsiz olarak, çekingen bir şekilde, - liberal burjuvazinin köylülüğün hegemonyasını haklı kılan ve onu bir teoriye yükselten -Sosyal-Kadetler'in (Popüler Sosyalistler) oportunistliği ve meta üretimi altında mümkün olduğu iddia edilen ütopik eşitlik arasında yalpalıyorlar.
Sosyal-Demokrasi, proletaryanın bakış açısını sürekli olarak devamlı ettirmeli ve köylülüğünün devrimci bilincini mevcut devrimin gerçekten acil görevlerini gizleyen Popüler-Sosyalist oportünizminden ve ütopyacılığından temizlemelidir.
Ancak tam bir zafer elde edildiğinde işçi sınıfı ve bütün halk, gerçekten, hızlı, cesaretle, özgürce ve geniş bir biçimde tüm uygar insanlığın temel sorununu çözmek için çalışmaya başlayabilirler: emeğin sermaye boyunduruğundan kurtulması .
Seçim kampanyasındaki mücadele araçları sorunu ve diğer partilerle yapılan kısmi anlaşmaların sonucunun da üzerine dikkatlice duracağız. Kurucu meclisin ne olduğunu ve neden Kadetlerin ondan korktuğunu açıklayacağız.
Liberal burjuvazi, Kadetlere, halkın temsilcilerinin “ilk kayıt” vekillerine yapılan şekilde “muamele ” edilmesini herkes tarafından olanaksız kılmak için hangi önlemleri, savunma ve bağımsız olarak uygulamaya koyma niyetlerinin olduğunu soracağız. Kadetlere geçen yıl Ekim-Aralık mücadelesi biçimlerine karşı alçakça ve haince davrandıklarını hatırlatacağız ve bunu halkın mümkün olan en geniş kesimlerine teşhir edeceğiz.
Her adaydan, Duma'daki tüm faaliyetlerini tamamen Duma dışındaki mücadelenin çıkarlarına ve geniş çaplı halk hareketlerinin toprak ve özgürlük için mücadele çıkarlarına tabi kılmaya niyetli olup olmadığını soracağız.
Seçim kampanyasından, proletaryayı ve burjuva demokrasisinin gerçekten devrimci unsurlarını örgütlemek için - devrimi örgütlemek için yararlanmalıyız.
Seçim kampanyasının tamamına ve özellikle diğer partilerle kısmi anlaşmalara girme konusuna vermemiz gereken olumlu içerik işte budur.
Notlar
[1] Uluslararası Sosyal-Demokratik hareketin uygulamasında, daha düşük bir aşamadaki anlaşmalar ile daha yüksek aşamadaki anlaşmalar arasındaki ayrımın deneyimi olduğuna dikkat çekmek ilginçtir. Fransa'da Senatörlerin seçimi iki aşamada yapılır: seçmenler, sırayla Senatörleri seçen bölüm seçmenlerini seçer. Guasdistler, devrimci Fransız Sosyal-Demokratları, daha düşük bir aşamada herhangi bir anlaşmaya ya da ortak listeye asla izin vermediler, ancak daha yüksek aşamada, yani bölüm seçmenlerinin meclislerinde sandalye dağıtımı için kısmi anlaşmalara izin verdiler. Ancak oportunistler, Jaurèsistler, daha düşük aşamada bile anlaşmalara giriştiler.
[2] Sadelik uğruna, sadece ve istisnasız olarak seçmenlerin bir parti dağıtımını varsayıyoruz. Şüphesizki uygulamada birçok parti dışı seçmenle görüşeceğiz. Sosyal-Demokrat seçmenlerin görevi, özellikle burjuva-demokratik seçmenlerin hepsinin siyasi niteliğini tespit etmek için mümkün olduğunca çabalamak ve Sosyal-Demokratlar ve Sosyal-Demokratlar için en çok arzu edilen burjuva adaylarından oluşan “Sol çoğunluk” oluşturmaktır. Parti eğilimlerini ayırt etmenin temel kriterleri daha sonra tartışacağız. — Lenin
[3] Bu Soznatelnaya Rossiya'nın Popüler Sosyalistler olarak adlandırdığı şey. Bu arada, bu yayının birinci ve ikinci sayısı bize büyük memnuniyet verdi. Chernov, Vadimov ve diğerleri, hem Peshekhonov'u hem de Tagin'i eleştirdiler. Özellikle, Tagin'in - meta üretim teorisi bakış açısına dayanan , kapitalizm yoluyla sosyalizme doğru gelişme argümanlarının reddedilmesi iyi oldu. - Lenin
Şimdi, önce biçimsel olarak, aritmetik bakış açısıyla, tabiri caizse, bu kısmi seçim anlaşmalarını hangi aşamalarda üstleneceklerini tartışmak için inceleyelim.
Yaklaşık yüzde olarak alacağız, yani, seçmenlerin dağılımını (ve bunlara dahil olan delegelerin) partiye göre dağılımını, her yüzde sçmen olarak alacağız . Bir seçmen meclisinde başarılı olmak için bir adayın her 100 kişiden en az 51 inin oyunu alması gerekir. Bu, Sosyal-Demokrat seçmenlerin genel taktik kuralının aşağıdaki gibi olması gerektiğini gösterir: Sosyal-Demokrasiye sempati duyan yeterli sayıda burjuva demokratik seçmeni, ya da böylesine desteği hak edenleri, kısmen Sosyal-Demokrat ve kısmen de en iyi bourgeois-demokratik seçmenlerin seçilmesini güvence altına almak için saflara kazanmaya çalışmak, ve böylece geri kalanları birlikte yenmeye çalışmak.
Bu kuralı basit örneklerle açıklayacağız. 100 seçmen arasından 49'unun Kara 100 ler (otokratik, Milliyetci. EA), 40'ının Kadet (Anayasal Monarşizmi savunan Liberal, Demokrat. EA) ve 11'inin Sosyal-Demokrat olduğunu varsayalım. Seçimlerin Duma adaylarının ortak sayısına göre seçilmesini sağlamak, şüphesizki, seçmen sayısına göre orantılı bir dağılımını sağlamak için, Sosyal-Demokratlar ve Kadetler arasında kısmi bir anlaşma yapılması gerekiyor (yani, bu durumda, Duma’nın bütün Gubernia dan beşte biri koltuğu, diyelim, onda ikisi,Sosyal-Demokratlara gidecekti , ve beşte dördü, ya da onda sekizi Kadet’lere gidecekti). Eğer 49 Kadet, 40 Trudovik ve 11 Sosyal-Demokrat varsa, Kadetleri yenmek ve kendimiz için koltukların beşte birini ve Trudoviklerin dörtte beşini kazanması için Trudoviklerle (Soyalist Devrimcilerden ayrılan- "tarım devrimi" ni savunan, sağ ve sol arasında voltalıyan demokrat grup. EA) bir anlaşmaya varmalıyız. Böylesi bir durumda Trudovik’lerin demokratik inançlarının tutarlılığını ve kararlılığını denemek için mükemmel bir fırsata sahip olmuş oluruz: Kadetlerden tamamen geri dönmeyi ve işçi partisinin seçmenleriyle birlikte onları yenmeyi kabul ederler mi, yoksa şu ya da bu Kadet'i “kurtarmayı” mı tercih ederler, ya da belki de Sosyal-Demokratlarla blok yerine, Kadetler'le birlikte bir blok mu tercih edecekler? Burada, bütün küçük-burjuva unsurlarının, monarşist burjuvaziye veya devrimci proletaryaya doğru ne kadar çekildiğini gösterip kanıtlayabiliriz ve kanıtlamamız gerekir.
Son örnekte Trudovik'ler, ilk durumda toplam koltuk sayısının dörtte birini elde edecekleri, ikincisinde ise dokuzda dördünü kazanacakları için, Kadetlerle değil, Sosyal-Demokratlarla bir blok oluşturarak bariz bir avantaj kazanacaklardır.Daha da ilginç olanı bunun tersi olur: 11 Kadetler, 40 Trudovik ve 49 Sosyal-Demokrat. Böyle bir durumda bariz bir avantaj olasılığı, Trudovik'lerin Kadetlerle bir bloğa girmesine neden olur: Bu durumda “biz” Duma'da daha fazla sandalye alacağız diyeceklerdir.Ancak, demokrasi ilkelerine ve gerçek işçi kitlelerinin çıkarlarına bağlılık, Duma'daki bazı sandalyeler pahasına olsa bile, kesinlikle Sosyal-Demokratlarla bir blok oluşturmayı gerektirir.
Proletaryanın temsilcileri, bu tür durumları dikkatlice dikkate almalı ve seçmenlere ve bütün insanlara (delegelerin ve seçmenlerin meclislere yapılan anlaşmaların sonuçları kamuya açıklanmalıdır) bu seçim aritmetiği ilkesi bakış açısından önemi açıklamalıdır.
Dahası, son örnekte hem bariz avantaj beklentisinin hem de prensip düşüncelerinin, Trudovik’leri bölmek için Sosyal-Demokratlara teşvik olduğu bir durum görüyoruz. Eğer, bunların arasında, diyelimki iki tamamıyle partili Sosyalist-Devrimci varsa, onları kendi tarafımıza kazanmak için ve 51 oyla tüm Kadetler'i ve daha az devrimci Trudoviklerin geri kalanını yenmek için her türlü çabayı göstermeliyiz. Eğer Trudovik'ler arasında iki Sosyalist-Devrimci ve 38 Popüler Sosyalist varsa, Sosyalist-Devrimcilerin demokrasinin çıkarlarına ve çalışan kitlelerin çıkarlarına olan sadakatini deneme fırsatına sahip olacağız. "Cumhuriyetçi demokratlara ve monarşiyi hoş gören Popüler Sosyalistlere karşı oy kullan" ; "toprak ağalarının topraklarına el konulması için ve itfa ödemelerini tolere eden Popüler Sosyalistlere karşı oy kullan"; var olan orduyu kabul eden Popüler Sosyalistlere karşı, bütün halkı silahlandıranlar için oy kullan"diyeceğiz. Ve sonra, Sosyalist-Devrimcilerin kimi tercih edeceğini göreceğiz - Sosyal-Kadet lermi [3]yoksa Sosyal-Demokratlar mı.
Bu bizi bu seçim aritmetiğinin siyasi ilke bakış açısından önemi sorusuna getirir. Bizim buradaki görevimiz koltuk avcılığına karşı çıkmak ve sosyalist proletarya bakış açısının ve burjuva demokratik devrimimizin tam zaferinin çıkarlarının kesin ve tutarlı bir savunmasını ortaya koymaktır.
Hiçbir koşul altında ve hiçbir şekilde, Sosyal-Demokrat delegeler ve seçmenler, proleter bir parti olarak katı sınıf konumumuz olan sosyalist amaçlarımız konusunda sessiz kalmazlar. Ancak, sadece bir “sınıf” kelimesinin tekrarı, proletaryanın bugünkü devrimde öncü rolünü belirtmek için yeterli değildir. Sosyalist doktrinimizi ve Marksizmin genel teorisini açıklamak, proletaryanın öncü rolünü kanıtlamak için yeterli değildir. Bu, ilave olarak, mevcut devrimin yakıcı sorunlarını analiz ederek , işçi partisinin üyelerinin bu devrimin çıkarlarını koruma, tam zaferinin amacı konusunda diğerlerinden daha tutarlı, daha titiz, daha kararlı ve daha becerikli olduğunun pratikte gösterebilmesini gerektiriyor . Bu kolay bir iş değildir ve seçim kampanyasına katılan her Sosyal-Demokrat'ın ana ve temel görevi buna hazırlıklı olmaktır.
Delegelerin ve seçmenlerin meclislerindeki partilerin ve partilerin tonları (söylemeye gerek yok ki- seçim kampanyası süreci yanı sıra ) arasındaki farkları belirlemek küçük ama kullanışlı bir pratik olacaktır. Bu konuda, tesadüfen, olayların seyri, Sosyal-Demokrat İşçi Partisi üyelerini rahatsız eden birçok tartışmalı soruyu çözecektir. Nashe Dyelo’nun aşırı oportunistlerinden Sotsial-Demokrat’ın ılımlı oportunistlerine kadar, Partinin Sağ kanadı, Trudovik’ler ve Kadetler arasındaki farkı açıkça ortaya koyan ve çarpıtan, yeni ve çok önemli bir olayı (gelişmeyi) fark etmekte başarısızlar, yani, Trudoviklerin Popüler Sosyalistlere, Sosyalist Devrimcilere ve birine veya diğerine geçmesi ile bölünmesi. Şüphesizki, İlk Duma'nın tarihi ve dağılması, zaten Kadetler ve Trudovik'ler arasında ayrım yapmanın kesinlikle zorunlu olduğunu ve ikincisinin öncekinden daha tutarlı ve sadık bir şekilde demokratik olduğunu ortaya koyan belgesel kanıtlar sunmuştu.
İkinci Duma seçim kampanyası, bunu daha da grafiksel, daha kesin, daha eksiksiz ve daha geniş olarak kanıtlamalı ve göstermeli. Örneklerle göstermeye çalıştığımız gibi, seçim kampanyasının kendisi, Sosyal-Demokratlara çeşitli burjuva-demokratik partileri arasında doğru bir şekilde ayırım yapmayı öğretecek ve Kadetler’in ana, genel olarak burjuva demokrasisinin önemli temsilcileri olduğu yönündeki son derece hatalı fikri çürütecek, ya da daha doğrusu, ortadan kaldıracak.
Genel olarak seçim kampanyasında ve daha yüksek aşamalardaki seçim anlaşmaları sonuçlanmasında da, Sosyal-Demokratların, ağır bilimsel terimler, yabancı kelimeler ve depolanmış sloganları, henüz kitlelerce bilinmeyen ve anlaşılmaz olan tanımlama ve sonuçlamaları bir tarafa atarak, kitlelerin anlayabileceği bir dilde, basitçe ve açıkça konuşmaları gerektiğini belirtelim. Gösterişli deyimler olmadan, lafebeliği yapmadan, ama gerçekler ve rakamlarla, sosyalizm ve şimdiki Rus devriminin sorunlarını açıklayabilmeliler.
Bu devrimin iki temel sorunu, özgürlük ve toprak sorunları, kaçınılmaz olarak burada ortaya çıkacaktır. Halkın büyük kitlesini rahatsız eden bu temel sorunlar üzerine hem saf sosyalist propaganda-,küçük mülk sahibi ile proletaryanın bakış açısı arasındaki fark- ve hem de halk üzerinde nüfuz için mücadele eden taraflar arasındaki fark üzerine yoğunlaşmalıyız.
Kara (100)Yüzler, Oktobristler dahil olmak üzere, toprağı halka vermeye, özgürlüğe karşıdırlar. Onlar devrimi zorla, rüşvetle ve aldatmakla durdurmak istiyorlar. Liberal-monarşist burjuvazi, Kadetler de devrimi durdurmak için çabalıyor, ancak bir takım imtiyazlar aracılığıyla. Onlar halka ne tam bir özgürlük ne de tüm toprakları vermek istemiyorlar. Kefalet ödemeleri ve gizli oyla genel oyla, eşit oy hakkıyla seçilen yerel toprak komiteleri aracılığıyla toprak ağalığını korumak istiyorlar.
Trudovik'ler, yani küçük burjuvazi, özellikle de kırsal küçük burjuvazi, tüm toprağı ve tam özgürlüğü güvence altına almak için çabalıyorlar, ancak bu amacı tereddütlü bir şekilde, bilinçsiz olarak, çekingen bir şekilde, - liberal burjuvazinin köylülüğün hegemonyasını haklı kılan ve onu bir teoriye yükselten -Sosyal-Kadetler'in (Popüler Sosyalistler) oportunistliği ve meta üretimi altında mümkün olduğu iddia edilen ütopik eşitlik arasında yalpalıyorlar.
Sosyal-Demokrasi, proletaryanın bakış açısını sürekli olarak devamlı ettirmeli ve köylülüğünün devrimci bilincini mevcut devrimin gerçekten acil görevlerini gizleyen Popüler-Sosyalist oportünizminden ve ütopyacılığından temizlemelidir.
Ancak tam bir zafer elde edildiğinde işçi sınıfı ve bütün halk, gerçekten, hızlı, cesaretle, özgürce ve geniş bir biçimde tüm uygar insanlığın temel sorununu çözmek için çalışmaya başlayabilirler: emeğin sermaye boyunduruğundan kurtulması .
Seçim kampanyasındaki mücadele araçları sorunu ve diğer partilerle yapılan kısmi anlaşmaların sonucunun da üzerine dikkatlice duracağız. Kurucu meclisin ne olduğunu ve neden Kadetlerin ondan korktuğunu açıklayacağız.
Liberal burjuvazi, Kadetlere, halkın temsilcilerinin “ilk kayıt” vekillerine yapılan şekilde “muamele ” edilmesini herkes tarafından olanaksız kılmak için hangi önlemleri, savunma ve bağımsız olarak uygulamaya koyma niyetlerinin olduğunu soracağız. Kadetlere geçen yıl Ekim-Aralık mücadelesi biçimlerine karşı alçakça ve haince davrandıklarını hatırlatacağız ve bunu halkın mümkün olan en geniş kesimlerine teşhir edeceğiz.
Her adaydan, Duma'daki tüm faaliyetlerini tamamen Duma dışındaki mücadelenin çıkarlarına ve geniş çaplı halk hareketlerinin toprak ve özgürlük için mücadele çıkarlarına tabi kılmaya niyetli olup olmadığını soracağız.
Seçim kampanyasından, proletaryayı ve burjuva demokrasisinin gerçekten devrimci unsurlarını örgütlemek için - devrimi örgütlemek için yararlanmalıyız.
Seçim kampanyasının tamamına ve özellikle diğer partilerle kısmi anlaşmalara girme konusuna vermemiz gereken olumlu içerik işte budur.
Notlar
[1] Uluslararası Sosyal-Demokratik hareketin uygulamasında, daha düşük bir aşamadaki anlaşmalar ile daha yüksek aşamadaki anlaşmalar arasındaki ayrımın deneyimi olduğuna dikkat çekmek ilginçtir. Fransa'da Senatörlerin seçimi iki aşamada yapılır: seçmenler, sırayla Senatörleri seçen bölüm seçmenlerini seçer. Guasdistler, devrimci Fransız Sosyal-Demokratları, daha düşük bir aşamada herhangi bir anlaşmaya ya da ortak listeye asla izin vermediler, ancak daha yüksek aşamada, yani bölüm seçmenlerinin meclislerinde sandalye dağıtımı için kısmi anlaşmalara izin verdiler. Ancak oportunistler, Jaurèsistler, daha düşük aşamada bile anlaşmalara giriştiler.
[2] Sadelik uğruna, sadece ve istisnasız olarak seçmenlerin bir parti dağıtımını varsayıyoruz. Şüphesizki uygulamada birçok parti dışı seçmenle görüşeceğiz. Sosyal-Demokrat seçmenlerin görevi, özellikle burjuva-demokratik seçmenlerin hepsinin siyasi niteliğini tespit etmek için mümkün olduğunca çabalamak ve Sosyal-Demokratlar ve Sosyal-Demokratlar için en çok arzu edilen burjuva adaylarından oluşan “Sol çoğunluk” oluşturmaktır. Parti eğilimlerini ayırt etmenin temel kriterleri daha sonra tartışacağız. — Lenin
[3] Bu Soznatelnaya Rossiya'nın Popüler Sosyalistler olarak adlandırdığı şey. Bu arada, bu yayının birinci ve ikinci sayısı bize büyük memnuniyet verdi. Chernov, Vadimov ve diğerleri, hem Peshekhonov'u hem de Tagin'i eleştirdiler. Özellikle, Tagin'in - meta üretim teorisi bakış açısına dayanan , kapitalizm yoluyla sosyalizme doğru gelişme argümanlarının reddedilmesi iyi oldu. - Lenin
Sonuç olarak.
Sosyal-Demokratlar Genel seçim taktikleri içinde, başlangıç noktası olarak devrimci proletaryanın sınıf partisinin tam bağımsızlığını ele almalılar.
Bu genel ilke, sadece aşırı zorunluluk durumlarında ve özel sınırlı koşullar altında terkedilebilir.
Rus seçim sisteminin belirli özellikleri, ve nüfusun ezici kitlesi arasındaki siyasi gruplaşmalar, köylü bağları, seçim kampanyasının daha düşük safhalarında, yani seçmenlerin büyük şehirlerdeki seçiminde ve her-on-hane temsilcileri ve delegeler kırsal kesimde seçimlerinde bu aşırı zorunluluğa yol açar. Büyük şehirlerde ortaya çıkmaz, çünkü burada seçimlerin önemi, Duma’ya gönderilecek milletvekili sayısı ile değil, Sosyal-Demokrat’ların en geniş ve en yoğun kesimlerine, tüm konumlarından ötürü “en sosyal-demokrat” olan nüfusa hitab etme fırsatları tarafından belirlenir. .
Kırsal kesimde, kitlelerin politik olarak gelişmemiş ve şekilsiz olması, nüfusun seyrek ve dağınık olması, ve seçimlerin dış koşulları özellikle partisiz (ve parti dışı devrimci) örgütlerin, derneklerin çevrelerin, birliklerin, görüşlerin ve çabaların gelişmesine neden oluyor. Bu şartlar altında, alt aşamalarda bloklar oldukça gereksizdir. Parti ilkesine her açıdan sıkı bağlılık, Sosyal-Demokratlar için en doğru ve en uygun politikadır.
Bu nedenle, proletarya ile devrimci köylülük arasında bir ittifakın gerekli olduğu genel önerisi, yani delegeler ve seçmen meclislerinde daha yüksek safhalarında gerekli olan tek anlaşmaların (örneğin, Trudovik'lerle yapılan anlaşmalar gibi) kısmi anlaşmalar olduğu sonucuna varmaktadır. Trudovik'ler arasındaki siyasi bölünmelerin özellikleri de bu sorunun çözümünü önermektedir.
Bütün bu kısmi anlaşmalarda, Sosyal-Demokratlar, farklı burjuva-demokratik partileri ve aralarındaki çeşitli tonları, demokratik inançlarının tutarlılık ve kararlılık derecelerine göre kesinlikle ayırt etmelidir.
Seçim kampanyasının ve kısmi anlaşmaların ideolojik ve siyasi içeriği, sosyalizm teorisini ve mevcut devrimde Sosyal-Demokratların bağımsız sloganlarını, hem bu devrimin amaçları hem de onlara ulaşmak için yolları ve araçları açısından açıklamasında yatar.
Bu broşür, Sotsial-Demokrat'ın No. 5 ortaya çıkmasından önce yazılmıştır. Bu sayının yayınlanmasından önce Partimiz, Partimizin Merkez Komitesinin burjuva partileriyle ilk aşamadaki anlaşmaları, sosyalistler için imkansız olan anlaşmaları kesinlikle reddetmesini ummak için her türlü nedene sahipti.
Başka şekilde düşünemezdik, çünkü Yoldaş L. Martov kadar etkili bir Menşevik, ilk aşamada tüm anlaşmalara karşı olduğunu, sadece Tovarishch'te yazdığında değil, aynı zamanda Merkez Komitesinden kuruluşlara gönderilen (Martov tarafından yazılmış) bir mektupta seçim kampanyası için hazırlık konusunda vurguladı.
Başka şekilde düşünemezdik, çünkü Yoldaş L. Martov kadar etkili bir Menşevik, ilk aşamada tüm anlaşmalara karşı olduğunu, sadece Tovarishch'te yazdığında değil, aynı zamanda Merkez Komitesinden kuruluşlara gönderilen (Martov tarafından yazılmış) bir mektupta seçim kampanyası için hazırlık konusunda vurguladı.
Şimdi Merkez Komitemizin Cherevanin'e gittiği ya da en azından bocaladığı ortaya çıktı. 5 Nolu Sotsial-Demokrat’ın önde gelen makalesi, hangi burjuva partilerinin kesin olarak olduğunu bile belirtmeksizin ilk aşamada blokları onaylıyor! Kadetlerle birlikte bir blok savunmak amacıyla Kadet gazetesi Tovarishch'e göç eden Plekhanov'un bugünkü (31 Ekim) mektubu, Merkez Komitesinin dalgalanmasına neden olan herkesi açıkça ortaya koyuyor. Ve Plehanov, her zaman olduğu gibi, bir kahin havasıyla, sosyalist proletaryanın sınıf amaçlarını (belki de ona sığınak veren burjuva gazetesine kibarlık nedeniyle) tamamen es geçerek en adi açıklama sunuyor, ve somut gerçekler ve argümanlar üzerine dokunmuyor bile.
Cenevre’den gelen bu “kalıcı emir”, Merkez Komitesinin Martov’dan Cherevanin’e kayması için yeterli neden olacak mı?
Burjuva partileriyle yapılan tüm anlaşmaları yasaklayan Birlik Kongresi'nin kararı, o Kongrede seçilen Merkez Komitesi tarafından geçersiz kılınacak mı?
Sosyal-Demokratların birleşik seçim kampanyası ciddi bir tehlike ile tehdit ediliyor.
Sosyalist işçi partisi, Partiyi demoralize edecek ve proletaryanın sınıf bağımsızlığına ölümcül olacağı kanıtlanan burjuva partileriyle ilk aşamadaki anlaşma tehlikesiyle tehdit altındadır.
Bütün devrimci Sosyal-Demokratlar bir araya gelelim ve oportunist kafa karışıklığı ve bocalama üzerine acımasız savaş ilan edelim!
Çeviri
Erdoğan A
5 Temmuz 2019
Kaynak
Hiç yorum yok