Taliban, Alkaida , CIA ve Pakistan- Lübnanlaştıma pratiğinin gizli ilişkileri örneklerinden

Samuel Huntingtonun *kültürler arası çatışma* teorisi yaygın bir şekilde okunduğu ve pratikte yaşanmaya başladığında gözden kaçırılan gerçek, bu teorinin pratiğinin aslında Oded Yinon'un 1982'de "İsrail İçin Strateji" başlığı altında yazdığı, İsrailin 1950 lerden beri uyguladığı politikanın yeniden-teorileştirilmesi olduğuydu. İsrailin Orta Doğu stratejik planı, ABD li Neo Konlar tarafından teorileştirilerek daha geniş çaplı, planlı ve programlı olarak hayata geçirilmeye başlamıştı. 

Bütün Arap ülkelerinin içlerindeki etnik ve dini farklılıklar kullanılarak , halkların birbirilerine karşı savaşı provokasyonlarla kışkırtılarak küçük küçük devletlere bölünmesi, ya da aralarındaki bu farklılıkların sürekli çatışma halinde tutulması, nefretin uzun süre kalıcı kılınması, birleşme olanaklarının ortadan kaldırılması, onların İsraile karşı bir tehlike olmasını engelleyebileceği gibi, her zaman bu ülkeler içinde İsraile *güvenlik* nedeniyle yandaş olacak hakim bir grup oluşturulabilme olanağı sağlayabilecekti. İsrailin bu stratejisi Huntington tarafından , Lübnan pratik örneğinden kaynaklanarak, * Lübnanlaştırma* olarak isimlendirilen, ülkelerin içindeki etnik ve dini benzer farklılıkları kullanarak , ülkede güçlü bir merkezi hükümetin oluşmasını , halkların birleşmesini engellemek ve böylece de tehlike teşkil etmeyen, kolayca kontrol edilebilecek içten parçalanmış ülkeleri oluşturmak olarak genelleştirildi.

Orta doğu yıllardır etnik ve dini gruplar arasında nefret ve düşmanlık yaratma politika ve pratiklerine sahne olmuştu. Lübnan ın bugünki durumu bu politkanın somutlaşmış bir sonucu olması nedeniyle, teorinin ismi olma hakkını kazandı.

Irak ve Afganistan aynı şekilde başarılı ve uzun süre kalıcı bir şekilde bölündü. Ülkelerin yabancı saldırısına ve işgaline karşı birlikte mücadele edemiyecek duruma getirilmeleri , gerek stratejik, askeri ve gerekse ekonomik olarak önemi olan bölgelerin kontrolünün kolaylaştırılmasını sağlamakta. bu bağlamda istihbarat örgütlerinin ve provokasyon yöntemlerinin kullanılması tarihte görülmemiş bir sayı ve öneme sahip oldu.

Emperyalistlerin Latin Amerikadan, Irak a, Balkanlardan Asyaya kadar uygulamaya koyduğu bu *Lübnanlaştırma* pratiğinde , Sünni –Şii ayırımını uzlaşmaz , çatışır ve aralarında uzun süreli , kalıcı bir nefret yaratılmasını hedefleyen, Arap kıyafetinde cami ve çarşı bombalayan ajanları kullanması, bu planlarda istihbarat ajanlarının ve provokatörlerin rolünün ne kadar önemli yer aldığının göstergeleriydi.

Son ortaya çıkan Raymond Davis olayı ise, emperyalistlerin hipokratlığını ve ikili oynamalarının bir başka örneğini sergilemekte.

Davis in döneminde Pakistana sadece 2010 da 3555 ABD li diplomat, askeri memur ve resmi memur giriş yapmış. Bunların arasında , paralı asker ve provokatörleri ile meşhur Blackwater un olması yanında diğerlerinin çoğunluğu da eski askerlerlerden oluşuyor.

Amerikan hükümetine göre (Pakistan tarafından tutuklanan)ABD istihbarat ajanı Davis, pakistanlı iki vatandaşı -sırtlarından- kurşunladığında İslami fanatik grupları gözetliyordu, kendisini soymak isteyen iki soyguncuya karşı kendini-korumak için öldürdü.

Pakistan a göre ise öldürülen iki kişi pakistan İstihbarat örgütüne çalışıyordu ve pakistanla savaş halinde olan tehrik-taliban la bağlantı içinde olan Davisi gözlüyordu. Ve bir şekilde pakistanda sözde bu grubun üstlendiği bombalamalarla ilgili olarak gözlemleniyordu. Bir diğer açıklamaya göre, Davis pakistan istihbaratıyla yakın ilişkisi olan lashkar –talıbanı gözlüyordu. Pakistanda sorulan en yaygın soru ise Davis in, ve diğerlerinin Pakistanı istikrarsızlaştırmak, bölmek ve nüklear silahlarını ele geçirmek içinmi Al kaide ve talibanla işbirliği yaptığı sorusu.

Yüzlerce ortaya çıkmadan bastırılan olaylardan sadece birisi olan bu olayı ABD nin kendi resmi istihbaratı dışında 225,000 özel istihbaratıyla birlikte *içlerinde kullanılabilecek etnik ve dinsel farklılıklar olan* ülkelerde işe koyması, düşmanım dediği taliban ya da alkaide–aynı ölmüş olan Zarkaviyi bir şekilde canlandırarak onun adına her tarafı bombalayan bir örgüt kurması- gibi örgüt!!lerle işbirliği içinde olması, bu böl-parçala- güçsüz hale getir ve yönet politikası , *Lübnanlaştırma* pratiğinin ne kadar sinsi ve yaygın olduğunun bir başka göstergesidir.

Erdogan A